Sociale media zijn geen moderne uitvinding, maar ze bestaan al eeuwenlang. Daarmee opent Alex Huot zijn presentatie. Als hoofd sociale media van het Internationaal Olympisch Commitee weet hij waar hij het over heeft. Hij begint z’n presentatie met de geschiedenis van communicatie en sport.

Sociale netwerken uit 776 voor Christus

De geschiedenis van de Spelen gaat terug tot de eerste muurschilderingen en de tienduizend jaar oude pictogrammen, waar onze huidige logo’s nog steeds op zijn gebaseerd. Voor zijn Olympische Spelen gaat de geschiedenis terug tot 776 voor Christus, toen er munten rond de Olympische Spelen werden uitgegeven. Ook waren er in die tijd al 40.000 bezoekers in het stadion aanwezig, waardoor de communicatie rondom het evenement ook toen al een grote rol speelde.

Een explosie van activiteit

In de afgelopen eeuw namen massamedia als radio en televisie al een prominente rol in. Voor de komende Spelen in Londen is er ook een grote rol weggelegd voor het social mediaplatform dat is ontwikkeld. Het is bijzonder dat een evenement als de Spelen zeer tijdelijk een piek in activiteit heeft. Rond de vorige Spelen had het Facebookaccount van de organisatie twee weken voor de start van het evenement slecht 5 fans, wat uitgroeide tot meer dan een miljoen fans na het evenement.

Het verhaal van de atleten

Mensen zien social media als een kans om in contact te komen met de atleten. Hierin ziet Alex Huot (@alexhuot) dan ook een belangrijke rol voor de sociale media: “Het is een perfect podium om mooie verhalen te vertellen over de atleten. Verhalen die we meestal pas tijdens de Spelen ontdekken en leren kennen.”

Een centrale hub met alle informatie

Vanuit de organisatie is er een Olympische hub (Olympic.org) ontwikkeld, maar persoonlijk krijg ik daar wel wat twijfels bij als ik zie hoe prominent de nadruk ligt op het unlocken van badges, bonussen en videos. Via deze hub lijkt het wel goed mogelijk om individuele atleten of landenteams te volgen, met daarbij al hun profielupdates van Facebook en Twitter op een plek. Ook is het mooi dat deze informatie via een widget te gebruiken is op websites van anderen, zoals op die van een landelijk Olympisch comité.

Wat mogen atleten nu echt delen?

Het blijft echter een heikel punt welke informatie atleten wel of niet vrij mogen delen met de wereld. Huot geeft daarbij aan dat het voor de organisatie belangrijk is dat het Olympisch dorp een plek is waar de atleten vrij kunnen bewegen. Dat kan niet als atleten foto’s van elkaar ongelimiteerd online kunnen delen. Hoewel dit een goed argument is, blijft het wat onduidelijk in hoeverre het IOC de vrije communicatie vanuit atleten nu echt toejuicht.

Uit de presentatie van Huot wordt wel duidelijk dat communicatie, sociale netwerken en de Spelen al eeuwenlang met elkaar verbonden zijn. Met de explosieve stijging van online activiteiten in de afgelopen paar jaren, zullen deze Spelen qua mediagebruik in elk geval anders zijn dan we tot dusver hebben meegemaakt. Alleen al daarom krijg ik nu al enorme zin in het evenement.

Dit artikel is eerder verschenen op Frankwatching.