Het is een warme zomermiddag. Op het voetbalveld rennen de jongens vrolijk rond, heel fanatiek achter de bal aan. Ver van de drukte loopt een jongetje in z’n eentje. Hij heeft helemaal geen zin in voetballen. Hij kijkt naar de madeliefjes in het veld. Volgt een vliegtuig in de lucht. Kijkt ademloos naar een langsrijdende trein. Z’n vader staat verwoed langs de kant te brullen: “Rennen jongen, kom op, je staat buitenspel!” Aan alles is duidelijk te zien dat de voetbalpassie van papa groter is dan die van het ventje. Hij doet alsof hij niets hoort en huppelt achter een vlinder aan.
Op het voetbalveld is zo’n tafereeltje vertederend. Maar in het echte leven zie ik helaas ook mensen buitenspel staan. Mensen die zichzelf buitenspel zetten. Die niet meedoen met het mooie spel dat ‘het leven’ heet. Die veilig in een hoekje ronddrentelen, zonder in actie te komen, zonder het beste uit zichzelf te halen. Zonder hun talenten echt te laten zien. Zonder echte impact op de wereld.
Zet jij jezelf buitenspel in het leven?
Kijk eens kritisch naar jouw dag en geef een eerlijk antwoord:
- Lever je graag kritiek op anderen, zonder dat je met een oplossing komt?
- Lees je graag kritische media en goede boeken? Om daarna na een wijntje te filosoferen over hoe het anders kan. Zonder dat je er zelf iets aan doet.
- Verspil je veel tijd aan kleine klusjes, zodat je net niet toekomt aan de echt belangrijke zaken?
- Werk je regelmatig gratis, om zo geen tijd te hebben om goed betaalde klanten te trekken?
- Weet je precies waar je met je leven naar toe wil, maar had je vandaag even geen tijd om concrete acties te nemen?
- Ben je nu even te moe, te druk of te dronken, maar weet je zeker dat het morgen goed komt?
- Ga je dadelijk echt aan de slag… nadat je klaar bent met het bijlezen van Twitter en Facebook?
Kijk eens om je heen en stel eerlijk vast: waar in het speelveld sta jij? Doe je actief mee in het spel, met alle risico’s en lol die daar bij hoort? Of sta je veilig in een hoekje, zonder dat jouw inzet er echt toe doet? Laat je al je talenten aan de wereld zien? Of sta je buitenspel?
Business coaching voor slimme, creatieve en hoogbegaafde ZZP-ers
Zet jij jezelf buitenspel? http://t.co/6YcCpsu8
Mooi geschreven Ellen, bedankt.
Als ik even kritisch naar mezelf kijk, als beginnend ondernemer, dan zou ik nog meer actie kunnen nemen. Ik sta niet geheel buiten spel maar doe ook nog niet geheel mee. Werk aan de winkel dus.
Carla
leuk verhaal en plaatsjes altijd illustratief. Jammer dat het geen madeliefjes zijn maar paardenbloemen, had het nog sterker kunnen maken (kleurt wel minder lekker, geef ik toe- bloemetje veranderen kan ook)
Hoi Ellen, jij vraagt voor je boek om ongezouten meningen. Hier komt mijn mening. Schrik niet! Die is wel goed bedoeld.
Als ik jou blog zo lees komt in mij de vraag op of je ooit in aanraking bent gekomen met hooggevoelige mensen? Hooggevoelige mensen – rond 20% van alle mensen – zitten anders in elkaar dan de overige 80%. Volgens mij hoort het jongetje uit je verhaal bij deze groep – en het doet me pijn in mijn hart als ik jouw kijk op hem lees. Voor hem is het blijkbaar belangrijker om de schoonheid van een madeliefje op te merken, een vliegtuig aan de hemel gade te slaan, of gefascineerd de snelheid van een trein te volgen. Blijkbaar wordt hij meer aangetrokken door de wereld en de schoonheid om zich heen dan door de wedstrijd die hij moet leveren op het voetbalveld. Is hij niet goed genoeg zoals die is? En kunnen wij de waarde zien die hij met zijn zo ZIJN ons brengt? Of gaat het alleen maar om steeds harder rennen, meer doelen scoren, meer concurrentie, meer succes, meer geld, meer …, meer …, meer …?
Ik ben zelf beginnende ondernemer met mijn eigen praktijk voor coaching en counseling, en weet heel goed welke inspanningen ervoor nodig zijn. Maar als hooggevoelig mens krijg ik ook steeds meer de kriebels bij al het ‘geschreeuw’ in nieuwsbrieven om meer geld, meer succes, meer …, meer …, meer …. Ik wordt er inmiddels moe van. Ik krijg de neiging om af te haken bij zulke nieuwsbrieven en bij al deze kreten naar hoger, sneller, rijker. Als hooggevoelige zit ik anders in elkaar: ik heb bijvoorbeeld meer tijd nodig om indrukken te verwerken (ze komen dieper binnen), ik werk langzamer en grondiger, ik moet heel goed mijn energiebalans bewaken om niet in een burn out te raken.Het gaat mij niet om nog meer (kwantiteit), maar om kwaliteit. Kwaliteit in het omgaan met elkaar, om het samenwerken, elkaar ondersteunen, diepgang zoeken, de ander echt zien, enz. Het gaat me niet om concurreren, me afzetten tegen de ander. Daar zit allemaal de angst achter te kort te komen, te weinig geld te hebben enz.
Helaas zitten wij opgeschept met een geldsysteem dat gebaseerd is op rente innen, en waarin we de oorspronkelijke bedoeling van het geld – namelijk een simpel ruilmiddel – kwijtgeraakt zijn. Het eisen van rente heeft tot gevolg:
a) het ontstaan van een concurrerende houding tussen ons mensen (i.p.v. onbaatzuchtige behulpzaamheid en samenwerking),
b) de noodzaak om steeds meer te moeten leveren en produceren, ook hebben wij al alles om een goed leven te leiden, want we moeten door de rente altijd meer teruggeven dan wij gekregen hebben, en
c) rente draagt bij aan de concentratie van rijkdom bij een kleine minderheid ten kosten van een grote meerderheid.
En wij begeven ons allemaal braaf in de ratrace en de illusie om – binnen dit geldsysteem – bij de kleine ‘rijke’ minderheid te kunnen horen, niet doorhebbend dat dit systeem het niet toelaat zo ver te komen.
Als hooggevoelige is het voor mij een hele klus mijn eigen onderneming op te bouwen, zodanig dat mijn werk mij een goed gevoel geeft, maar ik me gelijktijdig niet laat mee zuigen in al het marktgeschreeuw van meer …, hoger, …, sneller … Naast een doel is er ook een proces om daar te komen, en bij hooggevoelige mensen loopt dit proces geregeld anders dan bij de rest. Zij zijn vaak sensitieve pioniers die naar nieuwe en menswaardigere wegen zoeken.
Het zou fijn zijn als deze kant van hooggevoeleigen in al die marketingadviezen meegenomen kan worden.
Bärbel Renaud
Hoi Ellen,
Deze blog van jou is natuurlijk tijdloos. Maar toch denk ik dat ik wel iets te laat ben om te reageren op Barbel Renaud & haar stukje over hooggevoeligheid. Ik zeg ze.. omdat ik denk, heb nog nooit een man ontmoet die ‘Barbel’ heet.. maar je weet maar nooit. Maar denk dus een vrouw :).
Maar goed ik ben dus 2 jaar van haar geschreven stuk verwijderd.. maar ik moet zeggen dat ik eindelijk iemand heb ontmoet met de zelfde denkwijze. Of althans die het precies zegt/beschrijft zo als ik het ook ervaar en voel allemaal.
Ik ben trouwens een man van 27jr en ook een hooggevoelig persoon. In die 20% waar Barbel het over had, zit ook een klein percentage jongens/mannen.
Ik ben daar 1 van. Om meteen ook naar de kern van jou verhaal te gaan.. vind ik het echt ook heel erg lastig & moeilijk om gecombineerd met mijn hooggevoeligheid.. mij zelf niet buitenspel te zetten.
Soms denk je dat je kan zijn op een bepaalde manier in deze wereld en bepaalde gebruiken kan hebben. Die je maakt tot de persoon die bent.. ik zeg niet eens wilt zijn. Maar echt ‘ bent’ . Omdat ik me zelf vaak heb proberen te veranderen in iemand anders, bijvoorbeeld.. zoals een vriend van mij is of mijn broer. Maar ik heb gemerkt dat je gebruiken en denkwijze kan veranderen. Maar nooit wie jij diep van binnen zelf bent. En ik ben de hooggevoelige, niet aan geld denkend (in de zin van meer-hoger-sneller-rijker), erg liefdevol, altijd aan de mede mens denkende (heel erg human ingesteld) enz..
Maar ik merk daarbij wel..nu duidelijker.. hoe ik ouder word. Dat het wel een bepaalde prijs heeft. En die vind ik heb ik gemerkt.. ook nu ik ouder word, erg lastig. Omdat je toch wel buitenspel word gezet, door al die dingen die ik net opnoemde. En dat je misschien toch met lege hand of niks overblijft. Omdat de wereld, maatschappij & de mens niet zo in elkaar zit. Ik voel me heel vaak ook zo buitenspel, dat ik mij zelf nu ik ouder word ook een soort onzichtbare spook vind in deze maatschappij. Ik voel me nergens aan of bij verbonden. Tot geen maatschappij, tijdgeest of vaak.. mens(en). Zelf niet als ik me eraan verbind. Heel lastig en moeilijk. Want toch wil ik bepaalde dingen, zo als een gezin later.. en op deze manier zie ik het ook niet echt snel komen ondanks ik nog wel redelijk jong ben.
Negatief gedacht.. en misschien het initiatief van mij afhoudende. Maar aan de andere kant vraag ik mij af, hoe kan bij wijze van spreke in het spel komen. Zonder dat je dan maar een acteur ben in het leven, en dan maar bent hoe ander zijn.. om dan maar te krijgen wat je graag zou willen. Hoe blijf je toch je zelf, in een wereld die je de zelfde kant op duwt en wil laten zijn.. als de meeste. En natuurlijk kan ik mijn hooggevoeligheid ook niet eventjes uitdoen, net als of het een zomer of winter jas is.
Sorry.. misschien moest dit gedeelte er heel erg eruit.. want ik vertel niet eens dat ik ook eigen ondernemer ben. Maar ik heb onbewust en verborgen ook mijn valkuilen en moeilijkheden daar in ook al beschreven in mijn verhaal. Als je goed zou lezen. Bijvoorbeeld.. erg human ingesteld en liefdevol.. dus vind het bijvoorbeeld erg moeilijk om financieel zakelijk te zijn. Met vaak zware benadeling voor me zelf op zakelijk gebied. Bijvoorbeeld, dat ik vaak erg soft ben met als mensen mij niet betalen. Dan laat ik het toe of ga er niet achter aan. Ik kan moeilijk streng op treden. Hoor mij praten.. ik zeg streng, net als of ik een meester ben ik de klas. Terwijl zaken zijn zaken. Er worden afspraken gemaakt, en lever het product en maatwerk af. En als de klant zich dan niet aan zijn afspraak houd, dan moet ik gewoon optreden vind ik. Maar dan komt mij gevoelig mij soms toch weer in de weg staan. Misschien is dit ook de reden dat ik soms ook niet verder kan naar de next level of naar iets anders op zakelijk gebied. Terwijl ik veel ideeën hebt. Dus dat is ook een buitenspel zetten van me zelf.. want uiteindelijk.
Vind het allemaal toch maar wel lastig..
Maar ik vind jou stuk zeker mooi & van toegevoegde waarde in mijn proces!
Dank je wel !
Sandrano
Hallo Sandrano,
Ik denk dat je de kern van jezelf nooit moet willen veranderen. Dat is wie je bent en veranderen van je ik lukt toch niet. Wel kun je het jezelf makkelijker maken door jezelf meer ruimte te geven om jezelf te zijn. Als je hooggevoelig bent, is het bijvoorbeeld heel belangrijk om sterke grenzen te stellen. Ook financieel, bijvoorbeeld door heldere acties te nemen naar mensen die je niet betalen. Dat betekent niet dat je een boeman moet worden die direct gaat dreigen, maar het betekent wel dat je duidelijk bent naar mensen dat jij het niet accepteert als zij te laat zijn met betalen. Juist zulke grenzen geven je veel rust en maken ook naar andere mensen toe duidelijk hoe jij werkt.
Natuurlijk is zoiets ook spannend en moet je dat leren. Zo optreden gaat niet vanzelf. Maar in jouw woorden lees ik ook volop ambitie om te leren en als ondernemer te slagen. Dan kun je zulke gevallen ook zien als een mooie oefening, waarmee je jouw vaardigheden gaat aanscherpen en verbeteren. Je bent dan vaak al een stuk meer ontspannen en het wordt plots minder eng om je grenzen te stellen.
Veel succes met je onderneming en je eigen groeiproces!
@Carla: Herkenbaar wat je schrijft. Ik vond ondernemen in het begin lastig en eng. Ik betrapte mezelf er regelmatig op dat ik mezelf buitenspel zette. Gewoon door niet de dingen te doen die wel moesten gebeuren. Maar eigenlijk is het heel simpel: als je ziet dat je buitenspel staat, ga je de goede actie nemen en heb je al een boel gewonnen. Veel succes!
@K: Oei, nu ga ik haast in de tekst ‘madeliefjes’ vervangen voor ‘paardenbloemen’.
@Barbel: Als je goed leest, zie je dat ik het tafereeltje van het jongetje juist vertederend vind. Ik zeg nergens dat hij anders moet worden. Maar misschien is dat wat jij er in leest? Wat mij betreft hoeven dingen helemaal niet hoger-sneller-rijker, maar moet je vooral dingen doen die bij jou passen. Als jij kriebelig wordt van impulsen of nieuwsbrieven die je niet aanstaan, dan is de oplossing heel eenvoudig: snel weer stoppen met het ontvangen van die spullen. Ga je focussen op de dingen waar je wel energie van krijgt, dingen die je inspireren, dingen die jouw leven mooier maken. Het leven is kort genoeg, en je leeft in het nu. Zorg ervoor dat jou nu mooi wordt. Maar… daar moet je wel zelf voor aan de slag en dat kan een ander niet voor je doen. Dus zet jezelf daarin in elk geval niet buitenspel. 😉