In een vorig artikel las je over de vier seizoenen in je bedrijf, en je ontdekte waarom altijd groeien met je bedrijf niet goed is. In dit artikel ga ik daar verder op in. Je leert hier wat snelle groei je niet laat zien, en waarom groeien met je bedrijf soms fataal kan zijn.
Onlangs sprak ik met Willem. Een slimme ondernemer, die net bij een seminar van een Amerikaanse topcoach was geweest. Daar had hij geleerd: “Als je niet groeit met je bedrijf, ben je aan het dood gaan”. Gelukkig ontdekte Willem ook dat deze redenering een denkfout bevatte.
Toch zijn er nog veel ondernemers die denken dat groeien met hun bedrijf nodig is. Of sterker nog: ze denken dat de problemen die ze vandaag met hun bedrijf hebben, worden opgelost als ze groeien. Ze zien ‘groeien’ als een reddingsboei, die hun wankele ondernemers-bootje boven water moet houden.
Waarom is dat niet zo? Sterker nog: waarom kan groeien met je bedrijf juist fataal worden? Dat leg ik je uit met het voorbeeld van Lenneke.
Lenneke lijkt succesvol
Lenneke* geeft grote events om mensen te inspireren en staat voor volle zalen. Ze wordt door veel mensen gezien als een rolmodel en voorbeeld. Deelnemers aan haar events dromen weg: ‘wat zou ik ook graag zijn zoals Lenneke’. Maar er is een keerzijde.
Lenneke heeft een prachtig bedrijf, tenminste: dat denkt ze zelf. Ze werkt met flinke groepen klanten die ze coacht. Om klanten te krijgen, geeft ze regelmatig een groot event. Dat doet ze stijlvol: in een mooi theater. Natuurlijk is de dag professioneel georganiseerd, met een ontvangstteam, een stel coaches dat haar bij het event ondersteunt om vragen te beantwoorden, en er is zelfs een professioneel videoteam dat alles vastlegt en voor het geluid zorgt. De prijs van de tickets voor haar events is heel schappelijk, daardoor heeft ze steevast volle zalen.
Lenneke is het voorbeeld van een succesvolle ondernemer. Toch? Nou, misschien is er meer aan de hand. Dingen die je op het eerste gezicht niet ziet, maar die ondertussen een bom onder Lenneke’s bedrijf zijn geworden.
Lees meer
Er was eens een creatieve jongeman die Gerrit heette. Gerrit was dol op dingen maken. Hij maakte houten beeldjes, tekeningen, verhalen, en gedichten. Misschien denk je dat Gerrit een grote bekende kunstenaar was. Maar dat was niet zo. Zelfs in zijn eigen straat waren er buren die geen idee hadden wat Gerrit allemaal maakte, in zijn kleine schuurtje achter zijn huis. Dat vond Gerrit jammer en hij wilde meer. Niet omdat hij zelf groot en beroemd wilde worden. Maar hij wilde graag dat zijn beeldjes, tekeningen en verhalen werden gebruikt door de mensen. Door heel veel mensen.
Nu vraag je je wellicht af: waar was Anton dan zo bang voor? Was hij bang dat zijn lieve vrouw hem zou verlaten? Of dat zijn aardige kinderen iets akeligs zou overkomen? Welnee! Daar dacht Anton nooit over na. Maar waarover dan wel? Anton maakte zich grote zorgen… over geld. Als hij over zijn geld nadacht, voelde hij de kramp in zijn borst samentrekken. Zij voorhoofd ging strak aanvoelen, en zijn gedachten werden ook strakker. Alsof ze alleen nog maar aan geld konden denken.
Toch maakte Anton zich grote zorgen over geld. Hij wist wel dat het niet nodig was, maar toch piekerde hij. Elke keer als hij naar zijn bankrekening keek, dan voelde het als ‘niet genoeg’. Hij kon nu nog wel alles betalen, maar hoe zou dat over een paar maanden zijn? Hij begon alvast te bedenken welke kosten er allemaal nog aan zaten te komen. Dan keek hij fronsend naar het saldo op zijn rekening: dat was vast niet genoeg! Wat nu? Het piekeren begon alweer.
“Ik heb er alle vertrouwen in!”
