Er was eens een man vol angst, die Anton heette. Hij woonde in een leuk huis, in een fijne straat. Hij was getrouwd en had een lieve vrouw, en twee aardige kinderen. Ook had Anton goed werk, dat precies bij hem paste. Met dat alles was Anton oprecht blij, hij vond dat hij het enorm had getroffen in het leven. Toch maakte Anton zich zorgen. Grote zorgen. Zo groot, dat de angst hem om zijn hart kon slaan. Alles in Anton verstrakte dan.
Waar was Anton zo bang voor?
Nu vraag je je wellicht af: waar was Anton dan zo bang voor? Was hij bang dat zijn lieve vrouw hem zou verlaten? Of dat zijn aardige kinderen iets akeligs zou overkomen? Welnee! Daar dacht Anton nooit over na. Maar waarover dan wel? Anton maakte zich grote zorgen… over geld. Als hij over zijn geld nadacht, voelde hij de kramp in zijn borst samentrekken. Zij voorhoofd ging strak aanvoelen, en zijn gedachten werden ook strakker. Alsof ze alleen nog maar aan geld konden denken.
Waarom maakte Anton zich zoveel zorgen? Had Anton misschien schulden, waardoor hij zich zoveel zorgen moest maken? Welnee! Anton had een aardig huis, met een hypotheek die hij en zijn vrouw samen prima konden betalen. Daarnaast hadden ze wat spaargeld op de bank staan voor noodgevallen. Dat spaargeld was meer dan genoeg om een paar flinke tegenvallers op te kunnen vangen. En dan had Anton ook nog een grote extra spaarpot, van een meevallertje uit het verleden. Ook dat zou hij kunnen gebruiken als het echt nodig was.
Had Anton een baan waarin hij keihard moest werken?
Had Anton misschien een baan waarin hij keihard moest werken en bijna niets verdiende? Ook dat niet. Anton had een gezond eigen bedrijf met leuke klanten die graag met hem werkten. Hij hoefde niet overdreven hard te werken en deed zijn werk met veel plezier. De ene maand verdiende hij wel eens meer dan de andere, maar over het algemeen kwam het allemaal altijd weer goed. Bovendien was Anton intelligent en had hij discipline. Verdiende hij minder? Dan gaf hij minder geld uit. Of hij bedacht iets nieuws voor zijn klanten, waarmee hij wat extra geld kon verdienen. Ook had Anton een goede intuïtie, die hem vertelde waar hij geld kon vinden of hoe hij iets kon aanpakken. Zo had hij in de loop van de jaren een leuk bedrijf opgebouwd, waarmee hij altijd goed had verdiend.
Het piekeren begon alweer
Toch maakte Anton zich grote zorgen over geld. Hij wist wel dat het niet nodig was, maar toch piekerde hij. Elke keer als hij naar zijn bankrekening keek, dan voelde het als ‘niet genoeg’. Hij kon nu nog wel alles betalen, maar hoe zou dat over een paar maanden zijn? Hij begon alvast te bedenken welke kosten er allemaal nog aan zaten te komen. Dan keek hij fronsend naar het saldo op zijn rekening: dat was vast niet genoeg! Wat nu? Het piekeren begon alweer.
Het was op een woensdag…
Het was op een woensdag, dat Anton middenin de nacht wakker werd. Het was aardedonker en het huis was helemaal stil. In de hoek van de kamer bewogen de gordijnen voor de balkondeuren zachtjes op de wind. Opeens was het net, alsof hij een hele zachte stem hoorde. Anton schrok. Was er iemand in de kamer? Hij luisterde aandachtig, maar wist zeker dat er niemand was.
Lees meer