Gisteren had ik een heerlijke lunch met A, een nieuwe cliënt. Het was heerlijk vanwege het lekkere eten en de leuke locatie in het bos, maar ook vanwege A zelf. A is leuk, snel en slim. Dat is natuurlijk heerlijk om mee te werken. A heeft bovendien een enorme potentie in haar bedrijf, die zelf nog niet scherp had. Ze kan op korte termijn enorme stappen zetten. Dat is geweldig heerlijk!

Bij onze intake had ik de website van A bekeken. Haar blog zag er indrukwekkend uit. Sterke inhoudelijke artikelen, in het Engels. Dat zag de rest van de wereld ook. Ze had inmiddels meer dan 100.000 bezoekers per maand. Indrukwekkend. Maar toch… 

“Ik heb het gevoel dat er nog veel meer inzet”, zei A toen we voor het eerst samen belden. 
Ik knikte. Bij het bladeren door haar website kreeg ik hetzelfde gevoel. Hier zit meer in. Veel meer. 
“Maar ik heb geen idee hoe ik dat er uithaal”, zei ze. “Ik vind veel dingen leuk en doe graag van alles. Maar het is ook fijn als al mijn werk ergens toe leidt. Ik wil meer goede klanten, meer verdienen.” 
Ik knikt opnieuw. Met al haar talenten, online expertise en inzet zou ze er zeker meer uit moeten kunnen halen. 
“Maar hoe pak ik dat aan?” vroeg ze. “Ik heb geen idee waar ik moet beginnen.” 
Nu werd ik enthousiast. Want ik had wél een idee waar ze zou kunnen beginnen: bij haar fans.

Als zzp-er moet je je niet richten op een doelgroep of niche

Veel ondernemers weten wel dat ze niet voor iedereen moeten werken. ‘Richt je op een doelgroep, wees duidelijk over je niche, werk alleen nog voor je ideale klant’. Dat is inmiddels algemene kennis. Het is trouwens wel advies waar ik het eigenlijk niet mee eens ben. Als zelfstandige professional moet je je eigenlijk niet richten op een doelgroep of niche. 

Waarom moet je je niet richten op een doelgroep, niche of ideale klanten? Omdat het zorgt voor verwarring. In je bedrijf en voor jezelf. 

Lees meer

“Maar jij snijdt nog gewoon beginnerslepels!”
De opmerking was oprecht. En waar.
Maar ik vond hem niet leuk.

Ik was een paar maanden ervoor begonnen met lepels snijden en inmiddels had ik tientallen lepels gemaakt. Apetrots was ik, mijn familie vond mijn lepels heel knap. Totdat ik mijn lepels aan een meer ervaren lepelsnijder liet zien. Hij constateerde dat ik nog een beginner was. Toen hij zijn eigen lepels liet zien, zag ik het ook. Zijn lepels waren beter. In hoofdlijnen leken ze op de mijne: ze hadden ook een kom en een steel. Maar ze waren sierlijker, strakker gesneden, verfijnd. Mijn eigen werk leek opeens lomp.

Wat een geklungel! Te weinig voortgang

Ik liet me niet uit het veld slaan en bleef lepels snijden. Maar bij elke lepel werd ik kritischer. Ging beseffen dat het veel beter zou kunnen. Toen werd ik het zat. In mijn eentje werken voelde als geklungel. Ik ging maar langzaam vooruit. Maakte keer op keer dezelfde fout, maar wist niet hoe het anders kon.

Na een paar dagen frustratie hakte ik de knoop door: zo wilde ik het niet langer. Ik wilde beter worden. Het vak echt goed leren! Maar hoe?

Ik trok de stoute schoenen aan en schreef, met kriebels in mijn buik, een mail naar één van de beste lepelsnijders die ik kende. Ik vroeg of hij me persoonlijke begeleiding kon geven, in een langer traject. Dat was wat ik nodig had. Binnen een paar uren reageerde hij en wilde graag helpen.

Leren in een stroomversnelling

Een maandje later ging ik bij hem langs voor onze eerste lesdag. Vanaf dat moment kwam mijn houtsnijwerk in een stroomversnelling. Natuurlijk leerde ik beter snijden. Maar het leuke was dat niet alleen mijn snijtechniek veranderde. Ik leerde veel meer. Dingen waarvan ik zelf nog geen besef had, maar die de meester me tussen neus en lippen door uitlegde. Over de stappen om een lepel te maken. De lijnen in een goed ontwerp. Hoe een lepel verstopt zit in de takken van een boom zit; welke stukken van een boom je het beste kunt gebruiken.

Het is interessant om te zien dat werken met een lepelmeester lijkt op werken met een business coach.

Lees meer

Dit artikel is een hoofdstuk uit mijn nieuwe boek voor (hoog)begaafde zzp’ers, dat binnenkort uitkomt. Lees hier alvast waar veel zelfstandigen blijven hangen, en waarom dat niet nodig is. Wat herken je van je eigen bedrijf?

Er zit meer in! Maar hoe krijg ik dat er uit?

Als business coach werk ik veel met begaafde zzp’ers. Slimme en creatieve mensen, met volop talent. Toch komt een te groot deel van deze zelfstandigen niet verder. Ze zijn steengoed in hun vak, hebben volop talenten en werken hard. Maar ze blijven hangen en moeten relatief hard werken, ervaren weinig vrijheid en voelen ‘dat er meer in zit’. Maar hoe krijg je dat er uit? Daar komen ze niet uit.

Logische groeistappen voor zzp’ers

In mijn werk als business coach kijk ik met de bril van groeifasen. Dat zijn logische stappen, waar je als zzp’er doorheen kunt gaan met je groei. Net zoals een boom groeit van een klein kiemplantje, via een miniboompje naar een brede boom met een grote kruin. Het leuke van deze groeifasen is: alle fasen zijn prima en leuk. Je hoeft als ondernemer ook niet per se door te groeien naar een groot bedrijf.

De fase waar teveel zzp’ers blijven hangen

Maar wat niet leuk is, is als je in fase 0 blijft hangen. Fase 0 is als het ware het begin, de kastanje die net openbarst, boordevol groeipotentie. Het is een leuke fase, maar je wilt dat zo’n fase in je bedrijf niet veel langer dan een paar maanden duurt. Toch zijn er volop zelfstandigen die tien jaar of langer in deze fase blijven hangen.

Hoe kan dat?

Lees meer

‘Wat is het allerbelangrijkste voor een ondernemer?’
Na mijn vraag kijk ik de klas rond en de handen schieten omhoog:
‘Kapitaal’
‘Winst maken’
‘Time management’
‘Discipline’.
Allemaal goede antwoorden. Maar het is niet dat ene. Dat waar het echt om gaat.

Ik pak een stift en schrijf op het whiteboard: V A L U E
Met daarnaast een smiley.

‘Waar het om gaat in een gezond bedrijf, is dat je waarde biedt aan andere mensen. Dat je andere mensen blij maakt’.
Ik teken een stapel bankbiljetten naast de smiley.
‘Je moet mensen zo blij maken, dat ze graag hun geld aan jou geven.’
De jongens voor me in de klas knikken eensgezind: ‘Yes ma’am!’

Mensen zo blij maken dat…

‘Ma’am, hoe zorg je ervoor dat je mensen je geld willen geven?’ vraagt er eentje.
‘Dat is simpel’, zeg ik. ‘Mensen willen je hun geld geven, omdat je iets belangrijks voor ze doet. Je moet ze blij maken. Of een urgent probleem voor ze oplossen.’
Ik leg uit.
‘Er zijn veel problemen in de wereld. De meeste mensen mopperen daarover. Of klagen over de regering. Maar een ondernemer doet dat niet, een ondernemer begint er van te stralen. Die is blij met problemen.’
De jongens kijken me verbaasd aan.
‘Een ondernemer denkt bij elk probleem: hoe kan ik dit oplossen? Welk businessmodel kan ik verzinnen, zodat ik mensen blij kan maken en geld kan verdienen met dit probleem?’

Afgelopen week had ik het voorrecht om in Zuid-Afrika les te mogen geven. Op Calling Academy, een middelbare school met 330 jongens. Deze jongens zijn less-priviliged, zoals ze het daar zeggen; kinderen uit townships of andere lastige situaties. Door een combinatie van government funding en particuliere sponsors kan de school hoog niveau onderwijs geven voor een laag schoolgeld. Ik gaf er les over Nederlandse Cultuur en over Ondernemen. Dat was enorm leerzaam. Voor de jongens. Maar nog veel meer voor mijzelf. Wat hebben die jongens me veel geleerd.

Lees meer

Een jaarplan lijkt voor ondernemers belangrijk. Je moet toch weten waar je aan werkt, met gerichte doelen? Maar wist je dat voor veel slimme en creatieve zzp-ers een jaarplan juist niet werkt? Waarom niet? Dat lees je in dit artikel.

Heb jij een hekel aan de donkere dagen aan het einde van het jaar? Ik ook! Tenminste: vroeger. Maar nu niet meer.

Sinds ik volop in de natuur werk, twee ochtenden per week in het bos, is mijn hekel aan de donkere dagen omgeslagen in enthousiasme. Hoe kan dat?

Het ritme dat ik over het hoofd zag

Door het buiten werken ontdekte ik iets nieuws over seizoenen. Iets dat ik al wel wist, maar niet besefte.

De natuur leeft volgens een ritme: de snelle groeisprint van de lente, gestaag groeien en rijpen in de zomer, oogsten en loslaten van bladeren in de herfst, rusten en verteren in de winter. Door het buiten werken ging ik inzien dat ik altijd in één seizoen wilde leven: de lentesprint. Natuurlijk is die frisse groei heerlijk. Als werkende professionals willen we vaak niet anders. Sterker nog: ik denk dat we leven in een cultuur die verslaafd is aan de lentesprint.

Dat is jammer, want zo doen we onszelf tekort. Na de lentesprint komt er namelijk weer een mooie periode: het gestaag rijpen van de zomer. Daarna is het oogsttijd, en kun je loslaten wat je niet meer dient, zoals bomen hun blad loslaten. Ook kun je dan oogsten: genieten van wat je hebt voorgebracht. Vervolgens komt de winter. Van de buitenkant lijkt de natuur dan dood of levenloos. Maar niks is minder waar. De winterrust is nodig. Juist tijdens de winter composteert het blad dat de bomen loslieten tot vruchtbare aarde. Dat is in het voorjaar voeding voor de volgende lentesprint.

De beste ideeën ontstaan op deze manier

Sinds ik deze groei begrijp, ga ik deze ritmes meer in mijn werk toepassen. Natuurlijk blijf ik houden van de lentesprint: nieuwe dingen lanceren, plannen maken, opstarten. Maar daarna geef ik mijn projecten nu de tijd om gestaag te groeien en te rijpen. Dan wordt het oogsttijd en kan ik de vruchten plukken van mijn werk. Maar het is ook een tijd van loslaten: wat dient me niet meer? In zo’n bedrijfs-herfst stopte ik bijvoorbeeld met mijn jaarprogramma. In de rust daarna ontstond mijn één-op-één business coaching. Een geweldige volgende fase in mijn werk.

Sinds ik me van deze cyclus bewust wordt, heb ik geen hekel meer aan de donkere dagen in de winter. Sterker nog: ik kan er nu naar uitkijken. Ik gebruik deze weken om langer uit te slapen, te mijmeren en te reflecteren. De periode rond kerst en de jaarwisseling is fijn voor een terugblik: wat heb ik ervaren in het afgelopen jaar? Waar ben ik dankbaar voor? Wat maakte me enthousiast en waar kwam ik tot leven?

Waarom de Amerikaanse aanpak voor een jaarplan niet werkte

Toen ik een aantal jaren geleden werkte met mijn Amerikaanse business coach, was een jaarplan belangrijk: welke financiële doelen wil je halen? Hoeveel omzet wil je, hoeveel klanten, welke marketing ga je daarvoor doen? Steeds weer voelde ik dat deze manier van werken net niet helemaal bij me past.

Maar wat werkt wel? Daar heb ik jarenlang op gepuzzeld.

Jaarplan maken? Drie interessante lessen

Totdat ik de seizoensaanpak leerde. Daardoor ontdekte ik drie interessante dingen:

Lees meer

Wat de meeste business coaches je aanraden, is: ‘Doe één ding!’

Wat ik echter steeds weer zie bij slimme, creatieve en hoogbegaafde zzp-ers: die worden niet blij van één ding. Juist die bijzonder begaafde ondernemers willen méér. Ze snakken naar afwisseling.

Ze willen intensief met hun hoofd werken, maar ook met hun handen. Ze zitten graag achter de computer én in het bos. Of ze werken als adviseur en runnen een webshop.

Dat snakken naar afwisseling is niet voor niks. Als je tijdens het lezen van dit artikel knikt van herkenning, ben je waarschijnlijk iemand met meerdere talenten.

Het interessante is: jouw talenten zijn net hondjes. Die talenten willen gebruikt worden. Ze willen door je worden uitgelaten. Elke dag. Het liefst meerdere malen.

Je talenten zijn net hondjes. Die willen uitgelaten worden. Elke dag. Het liefst meerdere malen.

Je mag maar één van je hondjes uitlaten

Een coach die je aanraadt om op één ding te focussen, is als een hondentrainer die je vertelt dat je maar met één van je honden mag wandelen; de rest moet je thuis laten. Met een hondje zou dit ondenkbaar zijn: dierenmishandeling!

Toch gaan we wel zo om met onze talenten: die laten we maandenlang verwaarloosd onder de bank liggen janken. Dat is pure talentenmishandeling!

Succesvol en niet focussen op één ding

Het kan gelukkig ook anders. Als succesvolle ondernemer hoef je namelijk helemaal niet te focussen op één ding. Je kunt uitstekend verschillende dingen doen: met, door of naast elkaar.

Lees meer