Ik druk op de knop van de wasmachine en hoor hem aanslaan. Gekleurde sokken draaien rond voor het kleine raampje. En heel gek: opeens ben ik jaloers. Op de witte machine.
‘Ja, jij bent lekker aan het werk!’ mopper ik. ‘Maar wat ga ik doen?’
Het is maandagochtend 9 uur. Mijn zoon is naar school, mijn man naar kantoor. De werkweek is begonnen.

Iedereen is druk. Ik niet. En dat wringt.

Waar wil ik aandacht aan geven?

Natuurlijk, ik heb niks te klagen. Ik verdien genoeg, heb geweldige klanten. Dankzij mijn zacht-werken-inzichten werk ik zelden hard. De maandagochtend is voor mij niet druk, maar juist ontspannen. Mediteren, yoga, een wasje draaien. Mezelf niet meer hals-over-kop in allerlei projecten storten, maar eerst mijmeren: wat wil ik dit kwartaal neerzetten? Waar wil ik mijn aandacht aan geven? Wat geeft me plezier en voldoening? Waarmee wil ik anderen helpen?

Afkicken van de adrenaline-verslaving

Vroeger begon mijn werkweek anders. Een volle agenda, rennen om alles af te krijgen. Vol adrenaline, die zorgt voor de kokerblik waarin alles urgent leek. Daarvan ben ik afgekickt. Maar zoals iedereen met een ex-verslaving weet: het leven na de verslaving heeft zijn eigen uitdagingen. De verdoving is weg; na de verslaving voel je de echte emoties. De emoties van volop geld, volop tijd, volop ruimte. Hoe maak ik daar een zinvol leven van?

De existentiële vraag voor begaafde zelfstandigen

Die uitdaging is geen luxe, maar een existentiële vraag. Wat is voor jou een zinvol leven? Als je genoeg tijd, geld en ruimte zou hebben: waar zou je dan je aandacht aan geven?

Veel van de zelfstandigen waar ik mee werk hebben die existentiële uitdaging. Het zijn vaak geen beginners. Het zijn begaafde mensen, die veel kunnen. En doen. Ze zijn op hun eigen manier creatief, ondernemend, handig. Hebben allang geen 9-tot-5-baan meer. Ze zijn eigen baas. Geven hun leven op hun eigen manier vorm.

Ook dan, juist dan, blijven de existentiële uitdagingen bestaan. Waar wil ik mijn talenten voor inzetten? Hoe geef ik daarbij vorm aan mijn werk, mijn bedrijf, mijn leven? En hoe kan ik daar geld mee verdienen?

Terugvallen op hard-werken-gewoontes

Te vaak zie ik dat talentvolle mensen terugvallen op verkeerde gewoontes in hun werk. Het gevoel dat je druk moet zijn, anders ’telt het niet’. Blijven vasthouden aan oude hard-werken-structuren van omzetdoelen, jezelf pushen op sociale media om dingen te doen waar je geen lol in hebt, naar netwerkevents om zichtbaar te zijn terwijl je daar doodmoe van wordt.

Heel herkenbaar. Toen ik eigen baas werd, duurde het jaren voordat ik tevreden kon zijn over mijn werkdag als ik niet om 9 uur achter mijn computer was geschoven.
Want: werken = computer.
Werken = vroeg op.
Werken = mezelf pushen.
Werken = dingen met tegenzin doen. Omdat het nou eenmaal zo moet. Toch?

Het kan ook anders: je eigen energie volgen

Pas toen ik zacht leerde werken, ontdekte ik dat het anders kan. Mijn eigen energie volgen. Soms versnellen, maar ook leren vertragen. Soms pushen, maar vaak ook afremmen. Juist uit die vertraging ontstonden de beste ideeën. Zo viel het totale ontwerp van een jaarprogramma me in tijdens een lunch in de achtertuin. Binnen een kwartiertje had ik een mindmap gemaakt van het programma, dat me in de jaren daarna honderduizenden euro’s omzet bracht.

Hard werken hoeft niet. Maar het blijft een drug die me toelacht. Me probeert te verleiden. Maandagochtend. Dat is met volle kracht aan de slag. Geen gelazer met existentiële vragen, maar gewoon doen-doen-doen. Hup!

Een ander programma kiezen

Ik staar naar draaiknop op de wasmachine. Een ander programma geeft een ander effect. Wat is het effect van mijn zacht-werken-programma? Dat is dat ik de tijd neem om te mijmeren, om de belangrijke dingen te voelen. In plaats van mezelf van buiten te pushen, laat ik mezelf van binnen borrelen. Mooie ideeën komen als vanzelf omhoog. Niet vanuit moeten, maar vanuit willen. Vanuit een drang om zinvol bezig te zijn. Mooie dingen maken. Me verbinden met inspirerende mensen. Zo wil ik zijn. In mijn werk en leven. Dat is het programma dat ik wil kiezen.

Hoe doe jij dat?

Ik ben ook benieuwd: hoe doe jij dat?

Welke baas ben jij in je werk voor jezelf? Geef je jezelf de ruimte om aan te rommelen, om te dromen? Om existentiële vragen te omarmen en ze via je werk te beantwoorden? Of begint je maandagochtend met adrenaline, deadlines, jezelf pushen? Hoe vaak staat jouw machine nog op de hard-werken-stand?

Welke programma’s ga jij verzinnen voor jezelf?

Ik kijk nog een keer naar de wasmachine en glimlach.
‘Ja, jij hebt je vaste programma’s, draait steeds hetzelfde rondje. Maar ik lekker niet!’
Ik wandel naar de keuken, zet een kop thee en schuif achter mijn computer. Welke programma’s ga ik dit najaar voor mezelf verzinnen? Welk rondje ga ik vandaag draaien? Het is een heerlijke vraag om mezelf te stellen.