“Eigenlijk vind ik het helemáál niet leuk!” Ik was zelf verbaasd toen ik het mezelf hardop hoorde zeggen. Tegelijk voelde het als een grote opluchting. Dat wat ik al maanden voelde, werd me eindelijk duidelijk.
“Maar waarom vind je tennissen dan niet leuk?” vroeg mijn man nieuwsgierig. “Ik dacht dat je het juist graag doet, je bent altijd zo fanatiek.” Ik liet mijn gedachten er over gaan. Ik was actief in twee sporten: tennis en daarnaast deed ik wat aan hardlopen ‘voor erbij’, gewoon om in conditie te blijven. Maar waarom vond ik tennis niet leuk?
“Vaak als ik heb getennist baal ik van mezelf”, legde ik uit. “Ik wéét dat ik het beter kan. Dan vind ik dat ik vaker zou moeten oefenen.” Mijn man luisterde rustig:
“Tja, als je beter wilt worden, dan moet je ook oefenen”, bevestigde hij. Maar ik schudde mijn hoofd:
“Dat is juist het gekke. Bij het hardlopen baal ik nooit van mezelf. Als ik 10x ga hardlopen, kom ik 9 keer moe en voldaan thuis. Maar als ik ga tennissen ben ik maar 2 of 3 keer tevreden en de andere keren baal ik omdat ik het beter wil kunnen. Dat is niet leuk!”
Na dat gesprek hakte ik binnen een paar weken de knoop door: ik stopte met tennis en ging meer hardlopen. Wat ik nu, ruim 20 jaren later, nog steeds doe.
In je werk en leven gaat het soms net zo. Je doet dingen, omdat je denkt dat ze ‘leuk’ zijn, of omdat het zo hoort. Maar als je er eens rustig op reflecteert, ontdek je dat die dingen die je doet je helemaal niet zoveel energie geven.
Een plek waar dat veel voorkomt is op sociale media. Veel professionals en ondernemers zijn actief op sociale media. Maar hoe leuk vind je het echt? Ga eens bij jezelf na als je ‘van de baan komt’: heb je er energie van gekregen, voel je je blij en voldaan? Of ben je eigenlijk mopperig en gefrustreerd geraakt van al die berichten van anderen in je timeline op Facebook of Twitter? Hoe leuk vind je het echt? Voor teveel mensen is sociale media wat tennissen voor mij was: iets waarvan je denkt dat het leuk is, terwijl het je vooral mopperig maakt.
Toch hoeft het niet zo te blijven. Door nieuwsgierig naar mijn sporten te kijken, ontdekte ik dat ik het hardlopen ‘voor erbij’ eigenlijk veel leuker vond dan het tennis. De switch was toen eenvoudig te maken, waarna ik een levenslange passie ontwikkelde voor hardlopen.
Als het gaat om sociale media kun je net zo’n switch maken. Met een paar kleine aanpassingen kost het je niet langer energie, maar gaat het veranderen in iets waar je voor de rest van je leven wél plezier in hebt. Zo pak je dat aan:
Lees meer
“Ja, het gaat lekker met mijn bedrijf”, zegt Marcella opgewekt aan de telefoon. “Ik ben bezig met het lanceren van een online programma. Ideaal hoor: heb ik straks passief inkomen, zonder dat ik er hard voor hoef te werken”. Vrolijk vertelt ze verder: “Ik ben nu bezig met het opnemen van een videoserie. Die ga ik straks rond de lancering gebruiken.” Als ik haar vraag wanneer we weer eens bijpraten valt ze stil. “Poeh, dat gaat binnenkort niet lukken. Ik ben zo druk met die lancering. Heb jij eind volgende maand ergens ruimte?”
“Je hebt tegen me gelogen!” Boos kijk ik haar aan. Ze kijkt beteuterd terug.
Trillend zit hij op de bank naast me. “Mama, ik vind het eng!” zegt mijn jongste, terwijl we samen naar de film De Kameleon kijken. We zien hoe de dorpsdokter bij een storm met zijn auto in de vaart beland. “Het is maar een film, en het loopt echt goed af”, probeer ik hem te overtuigen. Maar dat is niet het probleem: “Ja, dat weet ik ook wel”, zegt hij. “Ik ben ook niet bang voor de film. Maar ik ben bang dat ik er straks enge dromen over krijg.” Ik knik instemmend. Het is precies waar ik als kind ook bang voor was. Het is nog steeds dé reden dat ik niet graag naar spannende films kijk: enge dromen.
In de boekhandel liggen ze uitgestald op een grote tafel. De boeken over succesvolle ondernemers. Vol schreeuwerige wijsheden: presenteer als Steve Jobs, leer van Elon Musk, doe als Bill Gates! Als ik zo’n boek oppak, word ik er een beetje moedeloos van. Mijn bekruipt het gevoel dat ik niet écht de lessen van de topman leer. Ik lees vooral wat de betreffende journalist als wijsheden heeft geprojecteerd op de topman.
‘Ach, er zijn er zoveel zoals ik…’, verzucht Joep. ‘Ik las het laatst nog in de krant: er zijn zo veel zelfstandigen en coaches in Nederland. Hoe kan ik me dan onderscheiden? Online media, internet… pffff… als ik er aan denk word ik al moe. Daarom kom ik er gewoon niet toe om me te profileren. Want er zijn er zoveel zoals ik…’ zucht hij opnieuw.