Onderstaand verhaal is onderdeel van het programma ‘Elke dag zacht werken‘, waarin deelnemers elke dag een verhaal, tekening, of tip krijgen over zacht werken. Ook meedoen? Meld je dan hier aan.
Vandaag heb ik een mooi waargebeurd verhaal voor je, over twee muzieklegendes en een waanzinnig wijze les.
De muzieklegendes
De muzieklegendes waar je vandaag iets moois van leert, zijn Harry Bannink en Henny Vrienten. De laatste ken je vast als zanger van Doe Maar, maar daarnaast heeft hij veel meer muziek gemaakt. Wat niet zo veel mensen weten, is dat hij bijvoorbeeld al tientallen jaren liedjes maakt voor de kinderprogramma’s Sesamstraat en Klokhuis.
Harry Bannink maakte ook liedjes voor Klokhuis (en vele andere programma’s en producties), tot een paar dagen voor zijn dood in 1999 op zeventigjarige leeftijd. Hij maakte de muziek voor teksten van anderen en werkte samen met vele grote namen zoals Willem Wilmink, Annie M.G. Schmidt, Wim Sonneveld en hij schreef muziek voor musicals zoals ‘Ja zuster, nee zuster’. Heb je nu nog geen beeld bij Bannink? Dan helpt dit je wellicht: hij was jarenlang op televisie in beeld als ‘de grote grijze geitenbreier’ achter de piano in de Film van Ome Willem.
De podcast
Over het leven en de muziek van Harry Bannink is een briljante podcastserie gemaakt: De Grote Harry Bannink Podcast (die kun je hier gratis beluisteren).
In aflevering vijf van deze serie is Henny Vrienten aan het woord, die vertelt hoe hij enorm onder de indruk was van de Grote Bannink (die daar zelf altijd heel bescheiden over was) en dat hij het een onbeschrijfelijke eer vond om met Bannink te werken: “Ik dacht, nu ga ik achter het geheim van de grote meester komen”.
Voor mij is dit al een eerste geweldige les: dat een grote muzikant als Henny Vrienten zelf ook weer onder de indruk is van anderen. Daarnaast vind ik het mooi dat een grote muzikant als Vrienten enthousiast is om met een andere grote naam samen te mogen werken, om hier van te kunnen leren. Kortom: hoe bekend je ook bent, je kunt altijd weer van anderen leren: “Het was een heel bijzondere periode in mijn leven, waar ik heel veel van geleerd heb”.
Het voorval in de studio
Vrienten vertelt dat hij, voordat hij met Bannink ging werken, de muziek voor Doe Maar schreef: “En als iemand het in zijn hoofd haalde om één noot anders te spelen, dan was ik vier weken chagerijnig en hadden we daar discussies over. Ik was echt een fascist in de muziek, er was maar één manier.” Totdat hij naast Bannink in de studio belandde. Van Harry Bannink leerde hij dat het ook anders kon:
“Ik was in de regiekamer bij de opnames, terwijl Harry Bannink naast de zangeres stond die een liedje van hem zong. Harry had altijd van die bijzondere a-ritmische invallen over muziek; dat was soms moeilijk voor degene die het liedje zong. De zangeres zong in dit liedje dan ook een heel andere noot dan er stond. En toen zei Harry: “Zo kan het ook”. En hij liet het! Toen dacht ik, he? De grote Bannink verzint een regel, en iemand die zingt hem verkeerd, en hij zegt ‘zo kan het ook’ en laat hem gewoon staan! Dat heeft heel veel invloed op mijn verdere werk gehad. Ik sta er veel losser in en de mensen die het werk moeten uitvoeren geef ik veel meer ruimte dan vroeger.”
(Vanaf 26.48 tot 28.15 minuten in De Grote Harry Bannink Podcast)
De wijze les
Hoe langer ik over deze anekdote nadenk, hoe mooier ik hem ga vinden. Voor mij bevat het verhaal een ultieme zacht-werken-les. Hard werken is namelijk vaak ‘controle willen houden’, streng zijn, de regels volgen. Terwijl het ook anders kan. Als je er losser inzit, is er meer mogelijk, maak je je minder druk. En komt het vaak ook best goed. Sterker nog: soms presteer je zo zelf beter en heb je meer plezier in je werk.
Hoe voelt dat?
Probeer het zelf eens uit: Denk aan een situatie waarin jij wilde dat een ander precies jouw regels volgde. En voel nu je lichaam. Hoe voelt je voorhoofd? Je kaken? Je romp? Je borstkas? Waarschijnlijk voel je een verkramping, voel je dingen trekken. Dat is je hard-werken-lichaam.
Doe het nu eens anders. Denk aan een situatie waarin jij wilde dat een ander jouw regels moest volgen, maar dat niet deed. En denk dan het Harry-Bannink-mantra: “Zo kan het ook”. Observeer hoe je lichaam nu reageert. Ontspant je voorhoofd? Hoe reageren je kaken? Je hartstreek? Je onderbuik?
Voel je het verschil? Voel je wat ‘zo kan het ook’ doet met je lichaam, met je energie, met je werkdag?
Daarom wil ik vandaag de wijze-grijze-geitenbreier in de spotlight zetten. Niet alleen omdat hij ongelofelijk veel leuke muziek heeft gemaakt, maar ook vanwege zijn waanzinnig wijze les.
Ga vandaag (en alle volgende dagen) lekker aan de slag met je werk en leven. Kijk daarbij hoe vaak jij ‘zo kan het ook’ kunt inzetten, om met meer ontspanning meer plezier te hebben in je werk.
Wil je De Grote Harry Bannink Podcast beluisteren? Dat kan hier. Of volg de podcast hier op Facebook met andere fans. Of lees hier alles over de theatertour die hoort bij de podcast.
Geef een reactie