Van uurtje-factuurtje naar programma’s aanbieden. Dat klinkt ideaal, maar kan het ook voor jouw praktijk of kantoor? En waar loop je dan tegenaan? Lees het verhaal van Jolanda* en ontdek hoe zij het heeft aangepakt en wat jij daarvan kunt leren. 

*Jolanda bestaat niet echt, ze is een combinatie van een aantal klanten die ik als businesscoach de afgelpen jaren heb begeleid. 

De stap naar werken met programma’s is niet alleen geschikt voor psychologen zoals Jolanda, maar kan bijvoorbeeld ook voor een fysiotherapeut, orthopedagoog, masseur, ostheopaat, voedingsdeskundige. 

Ook buiten de gezondheidszorg kun je op deze manier werken, het kan ook als je werkt als: jurist, mediator, boekhouder, accountant, tekstschrijver of copywriter, social media strateeg, interim professional, coach, organisatie-adviseur, en in vele andere dienstverlenende beroepen.  

Ze is allang niet meer echt enthousiast over haar werk

Jolanda is psycholoog. Op fietsafstand in de stad heeft ze haar praktijk, waar ze mensen helpt die vastgelopen zijn. Veel van haar clienten worden doorgestuurd door de huisarts, maar er komen tegenwoordig steeds meer mensen via-via. Daardoor is haar praktijk de afgelopen jaren langzaam volgestroomd en heeft ze inmiddels een wachtlijst. 

Klinkt als een ideaal bedrijf? Ja en nee. Als Jolanda aan vrienden of collega’s over haar bedrijf vertelt, voelt ze zich dubbel. Ze verdient goed en haar praktijk zit vol. Ze heeft toch niks te klagen? Toch knaagt het. Als ze eerlijk is, is ze allang niet meer enthousiast over haar werk. 

De client die ze bijna wilde afsnauwen

Vorige week betrapte ze zichzelf erop dat ze een client bijna wilde afsnauwen, toen deze voor de derde keer een afspraak wilde verzetten:

‘Het is echt heel dringend, ik moet met de klas van mijn jongste mee naar het museum en geen enkele andere ouder kan rijden’. Jolanda bleef beleefd aan de telefoon, maar inwendig kookte ze. 

Ook merkt ze dat ze steeds vaker moe thuiskomt. Vooral op dinsdagavond heeft ze het zwaar. Na twee intensieve dagen werken ligt ze meestal op de bank naar Netflix te staren. Doodmoe.

Soms droomt ze van een groter huis, met een royale tuin. Daar kan ze vast meer tot rust komen, genieten van het leven. Maar waar moet ze zo’n huis van betalen? Ze werkt hard en kan echt niet meer clienten aan. 

Als Jolanda eerlijk is tegen zichzelf, moet ze toegeven dat haar eigen bedrijf haar steeds meer energie en moeite kost. Moet ze misschien stoppen met haar praktijk? Iets anders gaan doen? Maar wat dan? Zo dwalen haar gedachten rondjes, terwijl ze doorklikt naar een nieuwe aflevering op Netflix.

Jolanda komt er zelf niet meer uit. Hoe kan het anders?