Vrijwel iedereen kent ‘de dip’, die akelige periode nadat je net vol enthousiasme aan wat nieuws bent begonnen. Of het nou een project is, een nieuwe klant of een nieuwe baan. Na verloop van tijd komt de dip, waarin alles minder leuk is. Waarin je je afvraagt waarom je er ooit aan bent begonnen. De periode waarin twijfels toeslaan. Ben je nog wel op de goede weg? Kun je niet beter stoppen?

Dan is het belangrijk om te weten dat juist op die momenten er vaak een vreemd lichtpuntje is. Als een klein sterretje in de donkere nacht, een lichtje dat je leidt. Het is misschien die collega die wel vertrouwen in je heeft. Die ene inschrijver voor je nieuwe training. Die vriend die enthousiast blijft vragen hoe het gaat met de start van je bedrijf en spontaan klanten aandraagt. Ik noem het ‘de knipoog van de engel’.

Het is alsof de positieve krachten over je schouder meekijken. Alsof ze zien hoe je zwoegt, alsof ze je willen testen. Is het wel echt een doorzetter? Wil hij echt moeite doen voor dit doel? Aan de ene kant word je getest. Maar aan de andere kant wordt je getroost en geleid. Door dat ene kleine lichtpuntje. Door die knipoog van jouw engel.

Je weet weer waar je het voor doet. Je weet dat je je niet zomaar uit het veld laat slaan. Dat jouw werk belangrijk is. Dat jij er toe doet. Je weet dat je doorgaat. Je reis is nog lang niet ten einde, je moet nog veel werk verzetten. Er gaan nog veel uitdagingen komen. Maar opgeven doe je niet meer. Je knipoogt terug naar je engel. Je hebt het begrepen. Je bent op de goede weg.