In de snel veranderende wereld van vandaag is leren belangrijker dan ooit. En het is leuk om steeds beter te worden, om met minder moeite meer te kunnen. Maar leren is niet makkelijk. Je komt op een onzeker pad waarvan je niet precies weet hoe het verder moet. Daarom hebben we in ons hoofd veel onbewuste belemmeringen om te leren. Die belemmeringen zorgen er voor dat je lekker blijft staan waar je staat. Zonder onzekerheid. Maar ook zonder beweging, zonder groei, zonder leren. In de serie ‘uitvluchten‘ bespreek ik de meestgehoorde uitvluchten en excuses om niet te leren. Maar voor jou zijn die wellicht niet interessant. Want… dat weet jij al. Of misschien toch niet?

Excuus 5 “Daar ga ik morgen mee beginnen”

Morgen is een duidelijk moment, het is namelijk ‘niet nu’. Het betekent dat je iets wel zou willen, maar niet nu. Nu heb je nog even andere prioriteiten. Nu gaan andere dingen voor. En diep in je hart weet je: dat is morgen opnieuw zo. Als je vandaag niet de eerste stap zet, doe je het morgen ook niet.

Hoe kan het ook?

Schuif wat je wilt niet langer door naar morgen, maar kijk naar het nu. Kom nu in actie. Het hoeft niet groots, het hoeft niet perfect. Die eerste kleine stap kun je vandaag zetten. Wat is die eerste stap? Dat is de belangrijkste, want daarmee kom je in beweging. De eerste kleine stap is het begin van een grote reis. Die reis begint niet morgen, maar nu.

Hier lees je alle uitvluchten die tot nu toe op de Glazenwasser zijn verschenen.

In de snel veranderende wereld van vandaag is leren belangrijker dan ooit. En het is leuk om steeds beter te worden, om met minder moeite meer te kunnen. Maar leren is niet makkelijk. Je komt op een onzeker pad waarvan je niet precies weet hoe het verder moet. Daarom hebben we in ons hoofd veel onbewuste belemmeringen om te leren. Die belemmeringen zorgen er voor dat je lekker blijft staan waar je staat. Zonder onzekerheid. Maar ook zonder beweging, zonder groei, zonder leren. In de serie ‘uitvluchten‘ bespreek ik de meestgehoorde uitvluchten en excuses om niet te leren. Maar voor jou zijn die wellicht niet interessant. Want… dat weet jij al. Of misschien toch niet?

Excuus 6 “Ik ga beginnen zodra ik dat eerst heb geregeld”

Het is een slim excuus. Je lijkt in actie te komen, maar feitelijk is dit niets anders dan het morgen-begin-ik-excuus. Planners en perfectionisten grijpen graag naar dit excuus. Het lijkt alsof je weloverwogen te werk gaat, “eerst nog even dit uitzoeken en regelen”, maar feitelijk ben je gewoon aan het uitstellen. Je kunt je jaren verstoppen in voorbereidingen, ingewikkelde analyses en diepgaande plannen. Ondertussen ben je nog steeds niet in beweging. Je bent nog steeds niet echt aan de slag. Je moet nog beginnen.

Hoe kan het ook?

Zie het excuus ‘ik ga beginnen zodra ik dat eerst heb geregeld’ als een belangrijk signaal. Een uitstel-signaal. Dat signaal komt alleen op als je belangrijke dingen gaat doen. Het laat je voelen dat je vlakbij de essentie bent. De essentie waar het echt om gaat. Ga je niet langer verstoppen achter dingen die eerst moeten, maar begin met waar het echt om gaat. Blijf niet plannen, verstop je niet achter trainingen die je eerst moet volgen. Maar begin. Nu. Leer terwijl je aan de slag bent. Doe, ervaar wat werkt, reflecteer en verbeter. Zo leer je razendsnel en wordt je een echte topper. Terwijl je bezig bent met de dingen die er echt toe doen. Met jouw essentie.

Hier lees je alle uitvluchten die tot nu toe op de Glazenwasser zijn verschenen.

Geen tijd hebben: herken je dat gevoel? Je hoort het jezelf zeggen: “Ik heb geen tijd”. In de snel veranderende wereld van vandaag is leren belangrijker dan ooit. En het is leuk om steeds beter te worden, om met minder moeite meer te kunnen. Maar leren is niet makkelijk. Je komt op een onzeker pad waarvan je niet precies weet hoe het verder moet.

Daarom hebben we in ons hoofd veel onbewuste belemmeringen om te leren. Die belemmeringen zorgen er voor dat je lekker blijft staan waar je staat. Zonder onzekerheid. Maar ook zonder beweging, zonder groei, zonder leren. In de serie ‘uitvluchten‘ bespreek ik de meestgehoorde uitvluchten en excuses om niet te leren. Maar voor jou zijn die excuses vast niet interessant. Want… dat weet jij al. Toch? Of misschien toch niet?

Excuus 4 “Ik heb geen tijd”

Je bent te druk. Je wil in principe wel, maar komt er nu net even niet aan toe. Geen tijd.

Geen tijd? Dat is onzin! Iedereen heeft tijd, je hebt elke dag weer 24 uren de tijd. De vraag is: waaraan besteed jij die tijd?

Je kunt tijd laten wegglippen, je kunt hem weloverwogen besteden. Wat je doet maakt niet uit, aan het einde van de dag heb je 24 uren verbruikt. Of je tijd hebt, bepaal je zelf. Wat je met die tijd doet, bepaalt hoe succesvol je bent. Geen tijd hebben om te leren, betekent jezelf vastzetten op de plek waar je nu staat. Comfortabel op de korte termijn, funest op de lange termijn. Funest voor je ontwikkeling.

Hoe kan het ook?

Klaag niet dat je geen tijd hebt. Maar vraag jezelf af wat je echte prioriteiten zijn.

Hoe wil jij je tijd verdelen?
Waar ga je vanaf nu aandacht aan geven?

Stel vast wat je wilt bereiken en wat je daarvoor nodig hebt. Laat een ander niet langer je agenda bepalen, maar ga zelf aan het roer staan. Hoe ga jij je tijd investeren om te bereiken wat je wilt?

Hier lees je alle uitvluchten die tot nu toe zijn verschenen.

In de snel veranderende wereld van vandaag is leren belangrijker dan ooit. En het is leuk om steeds beter te worden, om met minder moeite meer te kunnen. Maar leren is niet makkelijk. Je komt op een onzeker pad waarvan je niet precies weet hoe het verder moet. Daarom hebben we in ons hoofd veel onbewuste belemmeringen om te leren. Die belemmeringen zorgen er voor dat je lekker blijft staan waar je staat. Zonder onzekerheid. Maar ook zonder beweging, zonder groei, zonder leren. In de serie ‘uitvluchten‘ bespreek ik de meestgehoorde uitvluchten en excuses om niet te leren. Maar voor jou zijn die wellicht niet interessant. Want… dat weet jij al. Of misschien toch niet?

Excuus 3 “Dat is niet eerlijk!”

Niet open kijken naar je eigen tekortkomingen, maar naar de ander wijzen. Wat de ander doet mag niet, het is niet eerlijk. Je probeert niet om jezelf te verbeteren, maar om de wedstrijd op andere manieren te beinvloeden. Zo kun je (tijdelijk) nog winnen, zonder dat je jezelf uitdaagt. Helaas zijn deze overwinningen van korte duur. Je definitieve nederlaag stel je eventjes uit, maar hij ligt genadeloos op de loer. Dit excuus wordt graag gebruikt in een internationale context, door grote bedrijven of de politiek. Het is een excuus om te klagen bij een scheidsrechter, om de regels te veranderen. Het is het excuus voor het oprichten van handelsbarrieres en dichte grenzen. Niks open concurrentie en sterke bedrijven, niks optimale dienstverlening naar klanten. Dit is het excuus waarbij iedereen verliest.

Hoe kan het ook?

Je kunt ‘dat is niet eerlijk’ zien als een belangrijk signaal. Het is een signaal dat de buitenwereld beter is, slimmer, sterker. Het laat je zien dat je aan de verliezende hand bent. Dat kun je oneerlijk vinden, je kunt naar een ander wijzen. Maar je kunt de bal ook bij jezelf leggen. Wat kun jij anders doen? Wat moet je verbeteren? Waarom wordt je voorbij gelopen? Denk eens goed na zodra je ‘dat is niet eerlijk’ hoort in je hoofd en stel vast wat jij beter kunt doen om de wedstrijd alsnog te winnen.

Hier lees je alle uitvluchten die tot nu toe op de Glazenwasser zijn verschenen.

In de snel veranderende wereld van vandaag is leren belangrijker dan ooit. En het is leuk om steeds beter te worden, om met minder moeite meer te kunnen. Maar leren is niet makkelijk. Je komt op een onzeker pad waarvan je niet precies weet hoe het verder moet. Daarom hebben we in ons hoofd veel onbewuste belemmeringen om te leren. Die belemmeringen zorgen er voor dat je lekker blijft staan waar je staat. Zonder onzekerheid. Maar ook zonder beweging, zonder groei, zonder leren. In de serie ‘uitvluchten‘ bespreek ik de meestgehoorde uitvluchten en excuses om niet te leren. Maar voor jou zijn die wellicht niet interessant. Want… dat weet jij al. Of misschien toch niet?

Excuus 2: “Dat doe ik al”

Een heerlijk excuus om niet in actie te hoeven komen. Om niets te doen. Het is de reden om niet meer eager te zijn, niet meer op scherp te staan. Lui achterover leunen is het gevolg. Waardoor je stil komt te staan en je niet meer ontwikkelt. En anderen die wel open staan om te leren je keihard voorbij gaan rennen.

Hoe kan het ook?

We zeggen allemaal wel eens ‘dat doe ik al’. Maar waarom zou je tevreden zijn met wat je nu al doet? Kijk eens kritisch naar het nu en stel vast: hoe kan het nog beter? Hoe kan het nog mooier, eleganter, leuker? Wat kun je slimmer doen? Als je ‘dat doe ik al’ in je hoofd hoort, is er een kans om veel te leren. Om jezelf te verbeteren. Om te groeien. Pak die kans.

In de snel veranderende wereld van vandaag is leren belangrijker dan ooit. En het is leuk om steeds beter te worden, om met minder moeite meer te kunnen. Maar leren is niet makkelijk. Je komt op een onzeker pad waarvan je niet precies weet hoe het verder moet. Daarom hebben we in ons hoofd veel onbewuste belemmeringen om te leren. Die belemmeringen zorgen er voor dat je lekker blijft staan waar je staat. Zonder onzekerheid. Maar ook zonder beweging, zonder groei, zonder leren. In de serie ‘uitvluchten‘ bespreek ik de meestgehoorde uitvluchten en excuses om niet te leren. Maar voor jou zijn die wellicht niet interessant. Want… dat weet jij al. Of misschien toch niet?

Uitvlucht 1: “Dat weet ik al”.

Een geweldige uitvlucht. Je hoeft niet meer nieuwsgierig te zijn, niet meer na te denken, niet meer te luisten. Je verschanst je achter een muur van kennis. Ik weet dat al, ik hoef niet meer te leren. Lekker veilig. Lekker makkelijk. En zo dom.

Zo kan het ook

We zeggen allemaal wel eens ‘dat weet ik al’. Maar waarom zou je dat stemmetje in je hoofd geloven? Je kunt het stemmetje ook zien als een signaal dat je op belangrijk territorium komt. Vaak is het namelijk een teken dat je iets belangrijks kunt leren. Iets wat je echt laat groeien, maar wat ook spannend is. Iets wat je nodig hebt, maar waar je ook voor terugschrikt. Op zo’n moment gaan je onbewuste alarmen af en die zeggen ‘dat weet ik al’.

Gebruik dat alarm goed. Luister er niet naar, maar zie het als een signaal. Ga niet achterover hangen, maar ga juist voorover zitten. Wat kun je nu leren om je verder te ontwikkelen? Dat kom je op het spoor door alert te worden, elke keer als je ‘dat weet ik al’ in je hoofd hoort. Ga je zo met het stemmetje om? Dan wordt ‘dat weet ik al’ een belangrijke aanjager van je leertraject. Het leert je om te zien wat je nog nooit zag: de wereld zit vol mogelijkheden om je verder te ontwikkelen. En jij kunt nog veel beter worden dan je nu al bent.

Hier lees je alle uitvluchten die tot nu toe op de Glazenwasser zijn verschenen.