In de snel veranderende wereld van vandaag is leren belangrijker dan ooit. En het is leuk om steeds beter te worden, om met minder moeite meer te kunnen. Maar leren is niet makkelijk. Je komt op een onzeker pad waarvan je niet precies weet hoe het verder moet. Daarom hebben we in ons hoofd veel onbewuste belemmeringen om te leren. Die belemmeringen zorgen er voor dat je lekker blijft staan waar je staat. Zonder onzekerheid. Maar ook zonder beweging, zonder groei, zonder leren. In de serie ‘uitvluchten‘ bespreek ik de meestgehoorde uitvluchten en excuses om niet te leren. Maar voor jou zijn die wellicht niet interessant. Want… dat weet jij al. Of misschien toch niet?

Excuus 2: “Dat doe ik al”

Een heerlijk excuus om niet in actie te hoeven komen. Om niets te doen. Het is de reden om niet meer eager te zijn, niet meer op scherp te staan. Lui achterover leunen is het gevolg. Waardoor je stil komt te staan en je niet meer ontwikkelt. En anderen die wel open staan om te leren je keihard voorbij gaan rennen.

Hoe kan het ook?

We zeggen allemaal wel eens ‘dat doe ik al’. Maar waarom zou je tevreden zijn met wat je nu al doet? Kijk eens kritisch naar het nu en stel vast: hoe kan het nog beter? Hoe kan het nog mooier, eleganter, leuker? Wat kun je slimmer doen? Als je ‘dat doe ik al’ in je hoofd hoort, is er een kans om veel te leren. Om jezelf te verbeteren. Om te groeien. Pak die kans.