Terwijl het begint te schemeren is het op het terras van de camping nog een drukte van belang. Het is in de avond een verzamelplaats geworden van activiteit. Want op het terras is draadloos internet beschikbaar. Overal op het terras zitten mensen achter een laptop, smartphone of tablet.

Prominent in het licht zit een jongen op een gloednieuwe Mac. Hij tuurt ingespannen naar z’n scherm en typt er vlot op los. Terwijl ik achter hem langsloop, zie ik wat hij aan het doen is. Hij leest de berichtjes van vrienden op Facebook en plaatst hier en daar commentaar. Naast hem zit een man op een slanke tablet te werken. Hij leest mails en stuurt af en toe een korte reactie. Ondertussen werpt hij sluikse blikken op iedereen die voorbij komt. Hij wil duidelijk laten zien dat hij hard aan het werk is.

Wat verder weg, aan de rand van de camping is het donker. In alle rust zit een oudere dame te werken op een oude laptop onder een lamp, dicht bij haar tent. Ze heeft geen internet nodig. Het is direct duidelijk waarom ze zo dichtbij haar tent zit: hier heeft ze een stopcontact. Blijkbaar is de accu van haar laptop niet meer wat hij ooit is geweest. Het is duidelijk een oud beestje. Ik ben benieuwd wat zij aan het doen is. Zonder dat ze het merkt gluur ik even snel naar haar scherm. Ze merkt het niet, want ze zit druk te typen. Pagina’s vol tekst schrijft ze. Het lijkt wel een boek.

Blijkbaar voelt ze m’n blikken, want plots kijkt ze op. Glimlachend legt ze uit: “Ik schrijf hier elke avond een uurtje aan m’n boek. Die computer is al een oudje, maar voor het schrijven van mijn boek is hij goed genoeg. Voor een goed boek heb ik vooral dit nodig”, zegt ze, terwijl ze op haar hoofd wijst. Dan schrijft ze weer door.

Ik wandel peinzend verder over het campingterrein en denk aan de tegenstelling. Vooraan op het terras loopt iedereen te pronken met z’n nieuwe tablet of dure Mac. Maar daar worden met al die luxe IT vooral de sociale netwerken bijgehouden. Korte eenvoudige berichtjes met weinig creativiteit. Hier aan de rand van de camping is internet niet relevant. Daar staat een oude laptop waar iemand in alle stilte werkt.

In de stilte van de avond kijk ik nog een keer naar het terras met internet. Het is er een drukte van belang. Maar het lijkt meer te gaan om zien en gezien worden, dan om werken. Het grote werk gebeurt immers niet terwijl je met dure apparatuur loopt te pronken. Het echte werk kan ook anoniem. Op een oude laptop, in het donker. Voor het echte werk heb je de nieuwste gadgets niet nodig. Voor het beste werk heb je maar weinig nodig: je eigen creativiteit. En het doorzettingsvermogen om in alle stilte aan de slag te gaan. In een donker hoekje van de camping. Zonder dat iemand het ziet. Zo worden meesterwerken geboren.