“Wat ben je aan het doen?” “Oh van alles, ik ben razend druk!”

Druk-druk-druk. We kennen het allemaal. Druk met je werk, je familie, vrienden, sporten, gezin. Of druk met televisie kijken, Facebooken, koken en eten. Er is ook nog zoveel te doen. Altijd. Een niet-aflatende stroom aan dingen die op je afkomt. Die je allemaal nog moet doen. Toch?

Gisteren vertelde ik je dat er twee soorten niks-doen zijn. Het verrassende is: hetzelfde geldt voor druk zijn. Ook druk-zijn heeft twee varianten. En het verschil? Dat is groot.

De eindeloze lijst met corveetjes

Ik betrap mezelf er te vaak op: ik ben razend druk. Een lange lijst met to-do’s en dingen die ik nog moet doen. Een kast uitruimen, mijn financiën op orde krijgen, een vriendin terugbellen, die stapel half-uitgelezen boeken echt goed doornemen. De lijst is oneindig. Maar als ik eerlijk naar de lijst kijk, dan zie ik wat verrassends: al die dingen zijn eigenlijk niet wezenlijk voor mijn leven. Die kast met oude kleren, de stapel boeken die ik toch al saai vond, die vriendin die alleen klaagt en zelf niet belt. Het zijn corveetjes. Kleine klusjes, waarmee ik mijn tijd verdrijf.

De Klussen met een grote K

Naast de corveetjes is er nog een lijst. Het zijn de grote dingen. Dingen die er echt toe doen. Voor mij, voor mijn leven. Dingen die ik belangrijk vind, waar ik voor leef. Een nieuw boek schrijven en uitbrengen. Een nieuw product lanceren. Uitdagende nieuwe klanten benaderen en een aanbod doen. Nieuwe vaardigheden leren. Het zijn de Klussen met een grote K.

Het verrassende is: vaak kom ik er amper aan toe, aan de Klussen. Omdat ik te druk ben met al die corveetjes op mijn takenlijst: een andere plugin installeren op mijn website, meer Facebook-likes krijgen, die online training van een half jaar geleden afmaken. Allemaal kleine klusjes. Maar als er een Klus op me ligt te wachten, worden het plots urgente zaken. Krijgen ze voorrang. Dan verdoe ik mijn tijd met corveetjes. Om het echte werk maar niet te doen.

De zee van corveetjes voor de Klus

De Klus kijkt me ondertussen van een afstandje aan. Een veilige afstand, met een buffer van corveetjes tussen mij en de Klus. Corveetjes die ik immers óók nog moet doen. Die ik eerst ga doen. Zodat de Klus op afstand blijft.

Want als ik eerlijk ben… vind ik de Klus veel te spannend. Eng. Ik weet namelijk: de corveetjes kosten alleen tijd. Maar de Klus is anders. Die vraagt mijn talent, concentratie. Daarvoor is het beste uit mezelf nodig. Moet ik mezelf uitdagen en mijn grenzen verleggen. Daarbij kan ik falen. Dat is veel te eng! Dus hou ik de Klus op  afstand. Met een zee van corveetjes. Ik ben lekker bezig. Ik ben immers druk?

Effectief werken begint andersom

Veel mensen zijn druk. Veel mensen zijn bezig met productief werken. Een mooie takenlijst maken in een hippe tool. Maar wees eerlijk: als je effectief wilt zijn, dan gaat het daar niet om. Het gaat er niet om dat je al die corveetjes slimmer doet, zodat je aan het einde van je dag extra tijd overhoudt voor nog meer corveetjes.

Effectief werken, begint andersom. Effectief werken is je dag beginnen met een Klus. Elke dag weer, zodat je elke dag een kleine maar belangrijke stap zet. Om daarna de rest van je tijd te vullen met corveetjes. Of met niks doen. Dat maakt dan niet meer uit. Je hebt je Klus immer gedaan.

Ga je zo werken? Dan wordt je echt effectief, kom je altijd toe aan de dingen die voor jou belangrijk zijn. Daar heb je geen time-management meer bij nodig. Het enige wat je nodig hebt is zelf-management. Het managen van jezelf en jouw angsten, om elke dag met de engste Klus te beginnen. Durf jij het aan? Of blijf je liever druk-druk-druk?