Net nadat de bel is gegaan komen ze het schoolplein op rennen. “Kom op, schiet nou eens een keer op”, hoor ik de vader iets te fel zeggen. Het jongetje doet zijn best om papa bij te houden, maar struikelt over z’n slippertjes. Hij smakt op de grond, springt weer overeind en rent verder; gelukkig viel hij niet hard. Angstig kijkt hij naar zijn vader.
Bij de schooldeur staat zijn vader inmiddels fronsend te wachten. Ik zie de blik in zijn ogen. Dan verandert hij. Van een gehaaste frons naar spijt en dan naar zachtheid. Snel zet hij twee stappen terug op het plein en hij steekt zijn hand uit naar het kereltje: “Kom maar vent, dan wandelen we even rustig samen naar de juf”. Het jongetje kijkt hem aan. Zijn angst is plots weg. Er schiet een brede lach over beide gezichten. Terwijl ze samen door de deur wandelen, beginnen ze te stoeien en proberen ze elkaar te kietelen.
Ik kijk het aan, met een mengeling van vermaak en herkenning. Het valt niet altijd mee om kinderen op te voeden. Zeker niet ’s ochtends vroeg, met een volle agenda en dringende deadlines. Zoals de schoolbel. Dan ben je soms even kwijt waarom het ook alweer zo leuk was om kinderen te hebben. Waarom je er ooit vol overtuiging naar uitkeek. Soms wordt het je even teveel. Wil je zelf te veel. Te snel. Word je te druk.
In je bedrijf is het soms net zo. Ooit ben je vol overtuiging begonnen als ondernemer. Met een mooie ambitie, een grote wens. Maar ook dat ben je soms even kwijt. Wordt het je even teveel. Wil je te snel. Word je te druk. Als je laat bent met die deadline. Als je klant wéér vraagt om meerwerk. Als je een overvolle takenlijst hebt. Als je hoofd vol plannen zit, maar je agenda geen ruimte meer biedt.
Ook in je werk kun je veranderen. Door niet door te rennen, maar juist even stil te staan. Even om te kijken. Te bedenken waarom je het allemaal ook alweer deed. Sta even stil, zet twee stappen terug. En steek je hand uit naar jezelf. Je hoeft niet altijd te rennen en te vliegen. Rustig wandelen is vaak effectiever, ook in je werk. Je hebt meer contact. Met jezelf en je klanten. Je bereikt meer, juist als je langzamer gaat. En hebt veel meer lol. En was dat niet uiteindelijk niet waarom het je allemaal te doen was, toen je ervoor koos om ondernemer te worden?
Peter van Veen zegt
De spijker op z’n kop! Heerlijk herkenbaar artikel trouwens, in alle opzichten….
Bewust vertragen… ook al weet je dat het beter is, het is zó moeilijk.
Peter van Veen (@PetervanVeen) zegt
“Als je hoofd vol plannen zit, maar je agenda geen ruimte meer biedt.” Goed artikel van @EllenFaxion http://t.co/GlYSG63EzE