Vorig najaar heb ik iets bijzonders gedaan. Hoewel ik al boven de vijfenveertig ben en baas ben van mijn eigen bedrijf, werd ik weer stagiair. Dat kwam zo:
Op weg naar mijn wekelijkse uurtje tao-training rijd ik altijd langs dat leuke buro voor visuele communicatie, waar ik een workshop heb gevolgd. Het is een frisse club, met slimme jonge mensen en altijd een paar stagiairs. Op een middag reed ik langs hun hoge glazen ramen en dacht: ’wat een leuke plek is dat toch om te werken. Als ik jong was zou ik dáár stage willen lopen.’ Daarop reageerde het slimmere stuk van mijn brein ad rem: ‘Dat kun je nu ook doen!’
Ik schrok van het antwoord. Ik stage lopen? Hoezo? Ik heb een bedrijf, heb mijn opleiding allang afgerond. Dan loop je geen stage meer. Toch?
Lees meer