In het bos in het dorp van mijn ouders liep een oude beek. Zo’n water dat meandert door het land, met hier en daar een bruggetje. Precies op ons favoriete wandelpad door het donkere bos lag een klein bruggetje over de brede beek. Twee lange latten met overdwars een aantal korte latjes met een flinke opening er tussen. Door de latjes zie je het water van de beek onder je voeten doorstromen. Als kind was het bruggetje doodeng. Je moest je voeten precies goed op de latten zetten, anders zou je zo in de beek vallen. Zo leek het tenmiste vanaf de oever.
Enge bruggetjes bestaan ook in je werk
Maar enge bruggetjes bestaan niet alleen in het bos van m’n kindertijd. Ook in m’n werk kom ik nog steeds ‘enge’ dingen tegen. Spreken in het openbaar voor een grote groep. Een project presenteren voor de topmanagers van de tien grootste europese landen van een belangrijke klant. Een onderzoek doen, op een manier die ik nog nooit heb gedaan. Een nieuw product lanceren. Trainingen geven zonder dat je ze er al ervaring mee hebt. Of gewoon een blogpost live zetten, een nieuwsbrief versturen.