Vorige week vrijdag stond ik voor een club ondernemers. Mooi café, in een sfeervolle binnenstad boordevol historie. Buiten stroomde de regen over de keitjes, binnen was het warm en gezellig vol. Ik mocht er spreken over mijn nieuwe boek ‘Een zaak van zacht werken’. Na mijn presentatie kreeg ik volop relevante vragen. Een man rechts vooraan stelde dé vraag die leeft bij vrijwel alle ondernemers: “Dat zacht werken, dat klinkt leuk. Maar wat moet je doen als je te weinig tijd hebt?”
Lees meer
Hoogbegaafd
Alles bereiken door niks te doen
“Wat ben je aan het doen?” “Oh gewoon, niks”.
Maar wat is ‘niks’? Ik merk dat er voor mij verschillende soorten niksdoen zijn. Een rondje fietsen door de polder, verstoppertje spelen met de kinderen. Maar ook voor de televisie hangen, journaal kijken, of Facebooken. En eigenlijk doe ik in al die gevallen niet ‘niks’. Ik doe wel iets. Waarom noem ik het dan ‘niks’?
Omdat wat ik doe, voelt als niks. Ik ben immers niet aan het werk. Maar is alles wat je doet buiten je werk dan ‘niks’? Natuurlijk niet. Buiten mijn werk zit een belangrijk deel van mijn leven: mijn man, kinderen, sporten, plezier! Wat is dan niks doen?
Gaandeweg heb ik ontdekt dat er voor mij vele soorten niks-doen zijn. Allemaal dingen die niet direct met mijn werk te maken hebben. Maar het zijn zeker niet allemaal zinloze of nutteloze dingen. Er zijn twee essentieel verschillende soorten niks-doen. En het verschil? Dat is verrassend eenvoudig.
Lees meer
Harder groeien door zachter te werken. Durf jij het aan?
Met een gehaaste blik in haar ogen ploft ze naast me op de stoel. “Sorry dat ik te laat ben. Het is enorm druk de laatste tijd.” Terwijl ze gaat zitten checkt ze nog even iets op haar smartphone en tikt ze haastig op het scherm. Dan stopt ze de telefoon in haar tas en tikt ongeduldig met haar voeten tegen de stoelpoot. “Zullen we direct aan de slag gaan? Ik heb niet veel tijd vandaag”.
Hard werken. Dat kennen we allemaal. Het is druk zijn, onder druk dingen bereiken. Want onder druk wordt alles vloeibaar, toch? Zo vergoelijken we onze haast naar anderen. Maar is hard werken wel zo slim? Werken volgens een straks schema, met harde targets. Zwoegen, zweten. Je verstookt al je energie in korte tijd. Om daarna uitgeput op de bank te ploffen en even snel bij te tanken, voordat je weer op volle vaart verder moet. Het lijkt soms alsof iedereen haast heeft, druk is, moe is. Maar moet dat ook? Kan het niet anders?
Wat is zacht werken?
Voor mij kan het wél anders. In plaats van hard werken, kun je ook zacht werken. Maar hoe pak je dat aan? In mijn werkende leven ben ik al jaren aan het experimenteren met zacht werkn. Soms lukt het me, soms niet. Maar wat is het eigenlijk, dat zacht werken?
Lees meer
Het geheime ingredient voor succes, dat elke topsporter kent
In volle vaart vliegt hij op de finish af, nog even en dan… is hij kampioen! De topsporter wint het kampioenschap niet in één dag. De topsporter wint het ook niet alleen op zijn talent. Er gaan jaren aan vooraf. Jaren van dagelijks trainen, keihard werken. Maar daarnaast doet een topsporter nog iets anders. Iets, wat in jouw bedrijf ook belangrijk is. Iets, wat in jouw bedrijf wel eens belangrijker zou kunnen zijn dan al je talent en het dagelijkse harde werken. Wat is dat geheime ingrediënt, dat elke kampioen kent?
Lees meer
De kracht van zacht werken
De 73-jarige vrouw tegenover me is klein en tenger. Met twinkelende ogen kijkt ze me aan en zegt: “Val me maar aan met dat mes!” Vol overtuiging steek ik toe. Dan zet ze precies op tijd een klein stapje opzij en ze beweegt rustig met haar hand. Ze lijkt me amper te zien. Ik voel haar hand op de mijne, die nog steeds het mes stevig vastheeft. Voordat ik weet wat er gebeurt, lig ik op de grond. De vrouw staat rechtop. Met mijn mes in haar handen. Hoe heeft ze dat geflikt?
Hoe flikt ze dat?
Lachend geeft ze het mes aan me terug: “Probeer het nog maar eens”. Steeds weer probeer ik haar aan te vallen, steeds weer eindig ik op mijn rug. Zonder dat ze kracht lijkt te gebruiken is ze me volledig de baas. Hoe flikt ze dat?
Lees meer
Kleine Hansje en het grote enge bos
Kleine Hansje woonde in een arm dorp aan de rand van het grote enge bos. Elke ochtend werd Hansje er door z’n ouders op uit gestuurd. Hij moest wandelen naar de rivier, om water te halen. Een lange weg door het dorp, over de heuvel, tot bij het water. Met de kar. Zo kon hij precies genoeg water halen voor een hele dag. Elke dag weer.
Hansje vond het saai!
Maar kleine Hansje baalde ervan. Hij vond het saai. Wilde niet wandelen om water te halen. Hij ging liever op ontdekking. In het donkere bos. Het bos waar niemand kwam. Omdat het eng was. Steeds verder dwaalde hij rond. Steeds dieper ontdekte hij het bos. Er ontstonden kleine paadjes, op de plekken waar Hansje vaak kwam.
Een licht geruis in de verte
Hansje raakte gewend aan het bos. Kende het ruisen van de wind door de boomtoppen, het gekwetter van de vogels. Op een dag lag hij te luieren op het mos, toen hij plots iets vreemds hoorde. Alleen als hij heel stil werd, hoorde hij het. Heel in de verte. Achter alle andere geluiden. Een licht geruis. Niet de wind in de boomtoppen. Het was iets anders. Maar wat?
Lees meer