Het artikel dat je hieronder leest is een verhaal uit het zacht-werk-boek; een serie verhalen waarin allerlei mensen vertellen over hun eigen ervaring met zacht werken. In deze aflevering lees je over Lore, zelfstandig marktonderzoeker bij New Business Research) en Daniël (adviseur en managing partner bij Beaumont), die hun droom binnen 24 uur konden waarmaken. Terwijl ze zelf dachten dat het minimaal 10 jaar zou duren! Hoe dat kan? Dat lees je hieronder.

Even er samen tussenuit. Met grote gevolgen

Even er samen tussenuit. Ik en mijn man, samen een paar dagen naar Engeland zonder de kinderen. Het begon als een korte trip, maar zou grote gevolgen krijgen. Maar dat konden we toen nog niet vermoeden.

Mijn man, Daan, deed dit voorjaar mee aan de Ironman, een halve triatlon (1,9 kilometer zwemmen, 90 kilometer fietsen en daarna een halve marathon hardlopen). De wedstrijd was in Exmoor over een loodzwaar parkoers, met bijna geen vlakke kilometer. Ik was mee als supporter en zo hadden we samen een paar dagen vakantie. De dag voor de wedstrijd zat ik te lezen in ‘Een zaak van zacht werken’. Ik las de hoofdstukken, mijmerde af en toe en peinsde over ons eigen leven. Zo ook bij het hoofdstuk over dromen. Wat waren eigenlijk mijn dromen?

Wat zijn eigenlijk onze dromen?

Ik besloot mijn dromen, volgens de opdrachten uit het boek, op te schrijven. Ik raakte er over aan de praat met Daan: “Wat zijn jouw dromen eigenlijk?” Enthousiast begon hij te vertellen. Over de droomreis die hij eens zou willen maken: “Samen met onze kinderen door Amerika en of Canada reizen. Met zijn allen genieten van die overweldigende natuur en cultuur”. Ik lachte wat. Zo’n reis leek mij ook geweldig. Maar ja, de financiën? Ik zei tegen hem dat alleen de vlucht met ons gezin van vijf personen al erg kostbaar zou zijn. Maar het idee was wél mooi. MIsschien zouden we er voor kunnen sparen en over een jaar of vijf tot tien, als de kinderen wat ouder zijn, zo’n reis gaan maken?

“Dat kunnen we niet regelen en het is veel te duur!”

De volgende ochtend startte Daan in de Ironman. Ik volgde de wedstrijd vanaf de kant. Hij kwam als één van de eerste uit het water na het zwemmen, dat was een knappe start. Steeds weer zag ik hem voorin het veld voorbij komen. Hij was goed op dreef. Bij de finish telde ik de mensen voor hem: dat waren er minder dan 20. Dat was geweldig. Maar nu moesten we wachten op de officiële uitslag. Spannend! Wat bleek: hij was 19e geworden in het overall klassement en vierde in zijn eigen categorie. Wat een prestatie! Toen kwam de verrassing: met deze plek had hij zich gekwalificeerd voor de wereldkampioenschappen. Daan schudde echter zijn hoofd en liep weg: “Kom, laten we gaan. Zo’n wereldkampioenschap is voor mij toch niet haalbaar. Het is al in september en helemaal in Canada. Dat kunnen we niet regelen met de kinderen en het is veel te duur.”

Lang nadenken konden we niet, want Daan moest ter plekke beslissen of hij van zijn kwalificatie gebruik wilde maken. Wilde hij niet meedoen, dan zou zijn plek doorschuiven naar een ander. Samen liepen we terug naar onze auto. Op het parkeerterrein draaide ik me plots naar hem om: “Wacht eens even…” zei ik tegen hem. “Als je het echt heel graag wilt dan kijken we toch of we het kunnen regelen?” Ik dacht er verder over na. Zo’n kans als dit. Konden we dat laten lopen? Meedoen aan een wereldkampioenschap. Hoe vaak krijg je die kans? Ik keek naar Daan: “Dit kun je maar één keer doen. Kom, we gaan nu terug. Schrijf je maar in voor het kampioenschap, dan vinden we er wel een oplossing voor.” Samen liepen we weer terug. En even later stond Daan op de startlijst, voor het WK in Canada.

Mijn hoofd maalde

Terug in de auto naar onze Bed & Breakfast maalde mijn hoofd. Ik ging direct allerlei scenario’s verzinnen. Samen op reis? Met of zonder kinderen, hotel of camper? En hoe kregen we de financiering rond? Ik besefte plots dat we onze zomervakantie in juli best konden afzeggen. We zouden een paar weken doorbrengen in Zwitserland. Maar omdat dat is in een familiehuis, kunnen we dat eenvoudig cancellen. Dat zou direct veel geld schelen. Misschien konden we dan twee weken met het hele gezin naar Canada? Daarnaast hadden we wat spaargeld, als we daar iets van gebruiken? En de school? De jongste twee konden eenvoudig vrij krijgen omdat ze nog niet leerplichtig zijn. Zou dat voor de oudste ook lukken, omdat zijn vader aan een wereldkampioenschap mee mag doen?

De droom was binnen 24 uren uitgekomen!

Avonds gingen we uit eten. Toen pas besefte ik het: de droom van Daan, die we nog geen 24 uur daarvoor bespraken als iets voor een verre toekomst, was binnen één dag uitgekomen. En zelfs dubbelop. Met z’n allen rondreizen in Canada en daarbij een kwalificatie voor het WK. Wie had dat durven dromen? Thuis gekomen hebben we direct het verlof voor onze zoon aangevraagd, de vakantie in juli afgezegd en de tickets besteld. Canada here we come!

Het realiseren van je droom

Ik besef dat het uitspreken van de droom voor ons erg belangrijk is geweest. Doordat we er samen over hadden gepraat wist ik ook van Daan’s droom. Onbewust ga je zo de kansen beter zien. Kansen die soms onverwachts en razendsnel op je pad kunnen komen. Als je ze maar ziet. En als ze maar durft op te pakken.

Mijn les voor anderen is: schrijf op wat je dromen zijn en als ze in de buurt komen wees dan creatief en flexibel om ze te realiseren. Een klein beetje lef en risico (vaak financieel) is ook nodig. Wie weet: misschien kun jij ook zo een droom laten uitkomen? Denk niet dat het onmogelijk is. Als je ons had verteld dat deze droom zo snel waarheid zou worden, hadden wij dat ook niet gelooft. Dus durf te dromen en pak de kansen die dan voorbij komen.

Inmiddels is het september geweest en heeft Daniël meegedaan aan het WK. Hier lees je over zijn ervaringen. Daniël en Lore zijn, met hun drie kleine kinderen, op reis geweest door Canada. Daniël heeft een geweldige prestatie neergezet op het WK en daarnaast hebben ze met zijn allen een droom zien uitkomen.