“Ja, voor jou is het makkelijk om je dromen te realiseren. Maar voor mij ligt dat anders, ik heb nu eenmaal mijn verplichtingen”, zei de man. Herman keek hem aan, maar zei niets. Dus ging de man verder:
“Ik ben bijvoorbeeld getrouwd.” Herman antwoordde:
“Ja, ik ben ook getrouwd”, lachte Herman. Maar de man ging verder:
“Ik heb bovendien ook kinderen, waar ik voor moet zorgen”, zei de man. Herman knikte opnieuw:
“Ik heb vier kinderen waar ik voor zorg”, en toen ging Herman verder: “Maar toch leef ik mijn droom en reis ik de hele wereld rond, in deze auto uit 1928, met mijn vrouw en mijn vier kinderen!”
Het was één van de prachtige anekdotes die ik gisteren hoorde uit de mond van Herman en Candelaria Zapp, twee wereldreizigers die al 17 jaren rond de wereld trekken, met inmiddels hun vier kinderen.
Momenteel is de Zapp-familie in Nederland, en vertellen ze hun verhaal. Ik ontmoette de familie gisteren in bij een meet-and-greet bij Christa en Vanja, en wil een aantal mooie lessen van hen over het realiseren van je dromen hier graag met je delen.
Wil je meer weten over de Zapps? Lees dan vooral hun boek ‘Spark your dream’.
Hele gewone mensen, met een bijzondere droom
Als je voor het eerst over de familie hoort, denk je wellicht dat het twee vreselijke durfals zijn, die alles kunnen en goed plannen. Niets is minder waar. Candelaria en Herman zijn twee hele gewone mensen. Net zoals jij en ik. Ze hebben hun dromen, hun angsten en hun twijfels, maar gaan daar wel op een bijzondere manier mee om.
Zo vertelde Herman dat Candelaria en hij, toen ze nog thuis in Argentinië woonden, als droom hadden om samen vanuit hun thuisland in Zuid Amerika naar Alaska te reizen. Ze hadden afgesproken om eerst te trouwen, en dan na een jaar of twee die mooie reis te gaan maken. Maar zoals dat gaat met plannen: het kwam er niet echt van. Inmiddels waren ze bijna zes jaren getrouwd. En ze zaten nog steeds in Argentinië te dromen, met beiden een vaste baan.
Die lastige eerste stap
Toen besloten ze: dit moet anders. En ze namen een wijs besluit. Ze gingen niet de complete reis plannen, maar ze besloten hun eerste stap te zetten. Ze spraken af: op 25 januari gaan we vertrekken. Dat bleek het essentiële zetje dat ze nodig hadden om op pad te gaan.
Ondertussen kocht Herman in een opwelling een oldtimer uit 1928 (zonder dat hij enige technische kennis over auto’s had) en ze besloten in die auto op pad te gaan. Naar Alaska. Denk niet dat op dat moment een heroïsche reis vol successen begon, of dat iedereen hen aanmoedigde bij die eerste stap:
– Op hun afscheidsfeestje kwam niemand opdagen, ‘want iedereen dacht dat we toch binnen twee dagen zouden opgeven en weer thuis zouden zijn’.
– Toen ze eenmaal vertrokken waren, ging het niet vlot. De eerste dag reden ze slechts 25 mijl, waarna een wiel van de auto brak en ze moesten stoppen.
Maar het tweetal gaf niet op. Wat na de lastige start volgde, is een bijzondere reis, die al 17 jaren duurt. Inmiddels reizen ze niet meer met zijn tweeën, maar met hun vier kinderen die grotendeels onderweg geboren zijn.
Met dino’s vechten of vader-en-moedertje spelen
Het was supergrappig om kennis te maken met de kinderen Zapp, die naast hun bijzondere ervaringen ook een hele gewone familie vormen.
Over de lange reis vertellen de kinderen mooie verhalen. Zo zitten de drie jongens graag achterin de auto met hun dinosaurussen te spelen: de ene dino valt de andere aan, en er zijn volop gevechten tussen de jongens. Maar als hun zusje mee wil doen: “… zegt ze opeens dat mijn dino de vader is en de hare de moeder en mogen we niet meer vechten. Pffff, meisjes!”, zo verzuchten de broers.
Over het reizen met de kinderen als babies is Candelaria duidelijk: reizen met baby’s is het allermakkelijkst. Ze eten borstvoeding, slapen en poepen. Pas als ze groter worden is het lastiger om met kinderen te reizen.
Mensen helpen je graag bij jouw droom
De familie heeft ontelbare voorbeelden van benarde situaties, waarin ze met een kapotte auto, of zonder geld, werden geholpen op een mooie manier. Eén van de belangrijkste lessen die Herman en Candelaria onderweg hebben geleerd, is dat andere mensen je graag willen helpen bij het realiseren van jouw droom.
Voor de familie zijn dit inmiddels de magische woorden die hen uit veel benaderde situatie hebben gered: “Wij zijn een familie… met een droom… we hebben jouw hulp nodig… Wil jij ons helpen bij het realiseren van onze droom?!” Na het uitspreken van deze woorden krijgen wordt hun wagen gerepareerd, hun auto met een kraan uit een boot gelift, kunnen ze met een boot en hun auto de Amazone afzakken, of kunnen ze het Panama-kanaal passeren inclusief twee vliegtickets (zonder geld op zak).
Wees realistisch, ga voor je droom!
Zijn er dan geen zorgen? Zeker wel. Maar daarover zegt Herman:
“Iedereen maakte me altijd bang toen ik jong was, en zei dat ik hard moest leren en studeren om voorbereid te zijn voor de toekomst. Maar niemand leerde me dat een goed leven draait om het hebben van je liefde en je dromen!”
Hij zegt: “Als je je steeds zorgen maakt over de toekomst, hoe kun je dan echt leven in het heden? Herman’s les hierbij is: We zijn allemaal capabel. Maar dat realiseren we ons meestal niet, totdat we worden geconfronteerd met een uitdaging.
Herman drukt ons op het hart om ons hart te volgen: “Je hart kent je heel erg goed. De enige manier om echt te leven, is om te gaan voor je dromen.” Daarbij heeft hij de mooie wijsheid: “Wees realistisch. Ga voor je dromen!”
Een goede voorbereiding? Welnee!
Heel grappig in het hele verhaal van de Zapp-familie is hun absolute gebrek aan voorbereiding. Zo strandden ze hun eerste reisdag al na 25 mijl met een kapot wiel.
Een andere anekdote komt uit Nieuw Zeeland. De familie besloot het meest noordelijke puntje van het land te bezoeken, in een mooi nationaal park. Waar ze niet op hadden gerekend, was dat het park volslagen uitgestorven was, zonder enige mogelijheid om aan eten te komen. Dus genoten ze met een blikje tomaten en een blikje tonijn van een prachtige zonsondergang.
Maar ook nu bereiden ze weinig voor. Vaak weten ze amper de weersverwachtingen en ze lezen weinig over de bestemmingen. Wel laten ze zich graag leiden door locals die hun leuke tips geven. Zo komen ze continu leuke mensen tegen, die hen bijvoorbeeld aanbieden om gratis twee weken in hun huis in Cuba te verblijven, of mogen ze twee weken leven in een Amish-community in Belize.
Last van wilde dieren?
De ontberingen onderweg zijn ook verrassend. Hoewel de familie in Afrika soms wakker werd met voetafdrukken van wilde dieren naast hun auto, hebben ze daar weinig last van gehad. Maar in Europa kregen ze wel last van onze ‘wilde’ dieren. Ze kregen ze in Duitsland een tekenbeet en kregen ze ook last van luizen. Over hun gezondheid hebben ze ook een mooie waarheid: “The best thing for your health is happiness!”
Self-publishing en boeken-kennis-delen
Na de lezing en meet-and-greet beland ik met de familie Zapp in een borrel. Al pratend komen we op hun ervaringen met het schrijven en uitbrengen van hun boek, en mijn ervaringen met self-publishing van mijn boeken via Amazon en printing-on-demand. Voordat we het weten zitten Candelaria en ik achter onze laptops, ingelogd op onze Amazon-accounts, om te kijken of we de Italiaanse versie van hun boek als paperback gepubliceerd krijgen (bijna gelukt!).
Terwijl wij aan het freaken zijn achter onze accounts, zoekt de oudste Zapp-zoon online naar Star-Wars-LEGO. De middelste zoon speelt ondertussen de game ‘Clash of Clans’ op de telefoon van zijn moeder en vraagt belangstellend in welke clan ik speel. De jongste twee kinderen informeren of Netflix het hier ook doet, terwijl gastheer Vanja en gastvrouw Christa zorgen voor een heerlijke pasta-maaltijd.
Geluk zit in grote kleine dingen
Al kijkend naar de familie besef ik dat geluk in hele bijzondere én hele gewone dingen zit. Want hoe vaak zit je nou met een familie uit Argentinië op Amazon een boek in het Italiaans uit te geven? Maar hoe gewoon is het ook om lekker wat te gamen op de telefoon van je moeder, of met een goed gezelschap van een heerlijke pasta-schotel te genieten. Geluk zit in grote en kleine dingen. En dromen realiseren? Dat kan altijd. En overal!
Wil je meer weten over de Zapps en hun prachtige verhalen? Koop het boek ‘Spark your dream’ of volg de familie op Facebook.
P.S. Het is de droom van de Zapp-familie om de paus, Messi en Maxima (allen ook uit Argentinië) te ontmoeten. De paus en Messi zijn al gelukt, maar Maxima reageert nog niet. Wie helpt om de ontmoeting met Maxima ook te realiseren?
@Daan_Schieman zegt
Leef je droom – tips van de Zapp-familie https://t.co/PcMts3835d via @EllenFaxion
Daan zegt
Mooi verhaal! Dank voor het delen!
Hartelijke groet,
Daan Schieman
Eric VERVAEKE zegt
Bij het lezen bevestigd dit en deel van mijn dromen die maar deels heb kunnen realiseren.Ben zelf sinds enkele jaren,en dit steeds voor een 2 tal maanden op reis,zij het dan in Europa ,met mijn gewezen militaire jeep “MINERVA” uit 1952,met bijhorende aanhanger die is omgebouwd tot woon-mobile.Meestal reis ik met een compagnon,doch ook af en toe alleen.Technisch ben ik bijna altijd op mezelf aangewezen,wat voor mij niet erg is,aangezien ik van opleiding gespecializeerd .technieker ben.Helaas ben ik reeds 76.j,de scherpe kantjes zijn er van af.
Eric V.
Ellen de Lange-Ros zegt
Ha, wat mooi dat jij zo rondreist in Europa. Ik kan me voorstellen dat de scherpe kantjes er vanaf zijn, maar dit lijkt me desondanks een fantastische manier om je tijd door te brengen, veel van Europa te zien en veel mooie mensen te ontmoeten. Dat doe je goed!