Op de slaperige zondagmiddag blader ik door het groot sprookjesboek. Ik zie het verhaal van Holle-Bolle-Gijs, die nooit verzadigd was. “Hij kon schrokken, grote brokken. Een koe en een kalf, een heel paard half. Zeven tonnen bier en een kerk vol schapen. En nog kon die Gijs van de honger niet slapen”. Gijs staat model voor veel mensen en organisaties. Denk aan graaiende topmanagers of bankiers. Altijd willen ze meer. Meer omzet, meer geld of meer klanten. Maar mensen met het Holle-Bolle-Gijs-syndroom zijn onverzadigbaar. Ze hebben nooit genoeg. Zijn nooit tevreden. Maar dit is niet het enige probleem.
Lees meer
Inspiratie voor ondernemers en je bedrijf
Maar zij doet het ook!
Als kind groeide ik op in een gezien met twee zusjes. Het waren jaren van eindeloos samen spelen, maar ook eindeloos kibbelen. Zelden grote ruzies, maar wel altijd tegen elkaar opboksen. Standaard stopwoordjes in ons repertoire waren zinnen als: “Zij begon!” of ‘Maar zij doet het ook!” We waren nooit zelf verantwoordelijk, nooit zelf de schuldige. We konden ons altijd achter elkaar verbergen.
Nu ik ondernemer ben, herken ik soms die kinderlijke reflex. Ik zie anderen sjoemelen met facturen. Zal ik ook? Ik zie klanten het niet zo nauw nemen met de regeltjes. Zal ik ook? Hij is immers begonnen? Nu merk ik dat het kleine zinnetje “Zij doet het ook” grote gevolgen heeft.
Lees meer
Groeien zonder grenzen
Groeien doe je niet ineens, maar elke dag een beetje. Het is een zin die de laatste maanden veel door m’n hoofd spookt. Groei is belangrijk, voor alle levende wezens. Voor mensen, maar ook voor organisaties. Groei zorgt voor ontwikkeling, voor intelligentie, voor energie.
Groeien gaat langzaam
Groei gaat zo langzaam dat je het vaak niet ziet als je er bovenop staat. Je ziet het blad aan een boom niet groeien. Je eigen kinderen zie je niet groeien. De kinderen van je vrienden, die je een aantal maanden niet ziet, zie je wel groeien. Je ziet de sprongen, de veranderingen. Maar groei heeft nog veel meer eigenaardigheden.
Lees meer
Groot worden door jezelf te zijn
In het grote kantoorpand van de multinational heb ik een afspraak. Terwijl ik naar binnen wandel, stopt er een grote auto. Een chauffeur stapt uit en opent de achterdeur van de wagen, waar een manager uitstapt. Ik herken de voorzitter van de Raad van Bestuur, die zich naar binnen haast. Mijmerend kijk ik hem na. Hoe zou het zijn om zo’n baan te hebben? Ik voel me plots klein naast dit uit de media bekende gezicht. Zo’n man doet belangrijk werk, wat doe ik er dan eigenlijk toe?
Het leven zit vol helden. Media bestoken ons er dagelijks mee. Die beroemde topsporter, de politicus, de schrijver, de journalist, de acteur. De bestuursvoorzitter van een groot bedrijf. Bij al die grootheid kun je je zelf klein gaan voelen. Wie ben jij nou helemaal? Of je droomt weg: ooit ben ik ook groot en beroemd. Wacht maar af, later…
Toch is dat helemaal niet nodig. Je hoeft je niet klein te voelen, je hoeft niet te verlangen naar ‘later als je groot bent’. Wat telt is juist het nu. Het nu waarin je bent wie je bent. Waarin je talenten hebt. Ideeën, plannen maakt en kansen ziet. In dat nu ben je alles. Maak je niet kleiner dan je bent. Durf te zijn wie je bent. Met je talenten en je eigenaardigheden.
Wacht niet op later, blijf niet langer dromen, maar begin in het heden. Begin nu. Ga aan de slag. Doe waar je goed in bent, wat je leuk vindt, waarmee je anderen helpt. Ga creëren en doe daarbij elke dag weer je uiterste best. Je hoeft niet groot te worden door een ander te worden. Je bent al groot, door gewoon te doen wat je doet. Door jezelf te zijn. Elke dag weer. Op je allerbest.
Zo ga je echt scoren bij je klant
“Kijk eens wat ik kan!” roept m’n zoontje opgetogen uit de tuin. Als ik kom kijken, schiet hij de bal met een harde knal tegen de deur van de schuur. “Goed, he? Precies in de kruising van de goal!” voegt hij er enthousiast aan toe. Ik kijk ondertussen fronsend naar de stapel knikkers die nog steeds op het gras ligt. Die zou hij een half uur geleden al opruimen, maar blijkbaar was de training ‘in de kruising schieten’ belangrijker dan mijn wens om het grasveld knikkervrij te maken.
Bij een klein mannetje is zoiets heel begrijpelijk. Maar helaas zie ik hetzelfde in onze grote-mensen-wereld gebeuren. Organisaties gedragen zich soms niet anders dan mijn kleine kleuter. Ze zijn opgetogen over wat ze zelf kunnen en roepen om het hardst: kijk eens wat ik kan. Kijk eens hoeveel knopjes onze nieuwe telefoon heeft! Kijk eens hoe glimmend onze nieuwe folder is! Kijk eens hoe mooi onze mailing is! Kijk eens hoe snel onze app is! Kijk eens naar onze flitsende pagina op Facebook! Helaas zijn het allemaal zaken die ze vooral zelf heel belangrijk vinden.
Als klant kijk ik opzij. Naar wat ik echt belangrijk vindt. Maar daar heeft de enthousiaste-kleuter-organisatie geen oog voor. Ik kijk naar de problemen die het callcenter niet voor me weet op te lossen. Naar die nodeloos ingewikkelde facturen. Naar die lange opzegtermijn bij een abonnement. Het is net als het grasveld vol knikkers voor m’n kleuter: daar kijkt de organisatie liever niet naar. Maar voor mij zijn dat de zaken die er toe doen.
Het is veel leuker om de held te zijn. Om te scoren met zo’n glimmende folder, nieuwe mailing of een mooie app. Veel minder sexy is het om te doen waar de ander echt op zit te wachten. Op het opruimen van de rommel. Om dienstbaarheid.
De les is eenvoudig: iedereen gedraagt zich als een kleuter. Iedereen wil liever scoren dan de rommel opruimen. Ook je concurrent. Juist dan is het eenvoudig om klanten voor je te winnen. Als jij nou eens wel dienstbaar wordt en je klant centraal stelt. Als jij nou eens begint met luisteren naar wat je klant echt wil. Als jij nu eens niet meer om het hardst roept wat je zelf kunt. Dan doe je het snel een stuk beter dan je concurrent. Dan ga je klanten voor je winnen. Zo kun je echt scoren!
Verliezers en winnaars in de nieuwe wereld
Terwijl ik deze blogpost op m’n telefoon schrijf, sta ik langs de lijn van het voetbalveld. Twee teams zijn fanatiek in de weer. Het ene met opgeheven hoofd, de winnaars. Het andere team knokt nog wel, maar weet dat de strijd allang verloren is. Ze willen het nog niet toegeven en hopen op een wonder. Dat niet zal komen.
Op werkdagen en bij m’n klanten zie ik een zelfde strijd. Ik zie de verliezers. Mensen die denken dat de recessie tijdelijk is, dat alles straks weer als vroeger wordt. Wat zij niet zien, is dat we in een definitieve overgang zitten. Het wordt nooit meer als vroeger. Klanten kopen goedkoper in, of doen nu zelf waar ze jou als professional vijf jaar geleden nog goed voor betaalden. Wen er maar aan. Je oude omzet krijg je nooit meer terug. Je kunt het ‘niet eerlijk’ vinden, valse concurrentie. Maar daarmee verander je de wereld niet.
Aan de andere kant werk ik met veel winnaars. Organisaties die elk jaar weer groeien, meer klanten trekken, meer omzet realiseren. Zij weten ook niet precies hoe de toekomst er uit ziet, maar ze wachten niet af. Ze zetten de toekomst naar hun hand. Ze investeren en bouwen. Ze experimenteren, ze proberen uit wat bij henzelf en hun klanten past. Ze zetten sociale media voorzichtig in en leren snel. Ze winnen.
Ik vind het fascinerend om tegelijkertijd beide werelden te zien. De oude die razendsnel afbrokkelt, de nieuwe die langzaam ontstaat. Onze huidige recessie is veel meer dan een financiele crisis en markeert de overgang naar de nieuwe wereld. Een wereld waarin helder zicht op je klant ongekend belangrijk gaat worden. Een wereld waar ik als Glazenwasser graag aan mee bouw.